Forum Zwierzaki

Znalazłam to na stronie http://www.schroniskogdansk.za.pl/ :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:

--------------------------------
Kiedy bylam mala, moje blazenstwa smieszyly cie do lez. Nazywales mnie swoja dziewczynka.
Zostalam twoim najlepszym przyjacielem pomimo wszystkich pogryzionych butów i zniszczonych przeze mnie poduszek.
Kiedy bylam "niegrzeczna" groziles mi palcem i pytales: "jak tak mozesz?", ale juz za chwile ustepowales.
Przewracalam sie na plecy, a ty drapales mnie po brzuszku. Troche dlugo trwalo zanim przyzwyczailam sie do zycia w mieszkaniu.
Ty byles ciagle okropnie zajety, ale pracowalismy nad tym wspólnie.Pamietam, jak sypialam w twoim lózku z nosem wtulonym
pod twoje ramie. Kiedy tak zwierzales mi sie ze swoich najskrytszych mysli i pragnien wierzylam,
ze moje zycie nie moze juz byc doskonalsze.Chodzilismy na dlugie spacery i razem biegalismy po parku. Jedlismy razem lody
(ja dostawalam tylko wafelek, bo "lody nie sa zdrowe dla psów", tak mówiles.
W domu ucinalam sobie dlugie drzemki w promieniach slonca, czekajac az wrócisz z pracy.
Wreszcie zaczales spedzac tam coraz wiecej czasu i rozgladac sie za ludzkim partnerem.
Czekalam na ciebie cierpliwie, pocieszalam, kiedy spotkalo cie rozczarowanie, kiedy miales zlamane serce.
Nigdy nie besztalam cie za nieodpowiednie decyzje, i skakalam z radosci kiedy wracales do domu zakochany.
Ona, twoja zona, nie lubi psów.Mimo to powitalam ja w naszym domu, okazalam jej szacunek i posluszenstwo.
Ty byles szczesliwy, wiec ja tez. Kiedy urodzily sie wasze dzieci, tak jak ty bylam zafascynowana ich zapachem i rózowoscia,
i tak jak ty, chcialam sie nimi opiekowac. Tylko, ze ona i ty martwiliscie sie zebym nie zrobila im nic zlego,
wiec spedzalam wiekszosc czasu wygnana do innego pomieszczenia. Zostalam "wiezniem milosci",
chociaz tak bardzo chcialam okazac im swoje uczucia.Kiedy troche podrosly, zostalam ich przyjacielem.
Wczepialy sie w moje futro i podazaly za mna niepewnym kroczkiem, zagladaly mi w uszy,
wsadzaly do oczu palce i calowaly w czubek nosa. Uwielbialam ich pieszczoty - twoje staly sie przeciez takie rzadkie.
Gdyby bylo trzeba bronilabym twoich dzieci wlasnym zyciem.Wslizgiwalam sie im do lózek i sluchalam szeptanych do mojego
ucha sekretów i najskrytszych marzen. Razem nasluchiwalismy, czy nie wracasz z pracy.
Kiedys, dawno temu, kiedy ktos pytal, czy masz psa, wyciagales z portfela moje zdjecie i opowiadales im o mnie.
Przez ostatnie lata odpowiadales tylko krótko "mam" i zmieniales temat.
Z "twojego psa" stalam sie "jakims psem" i miales za zle kazda sume, która musiales na mnie wydac.
Ostatnio dostales propozycje nowej pracy. Razem z rodzina przeprowadzisz sie do innego miasta.
Niestety, w nowym miejscu nie mozna trzymac zwierzat. Podjales wlasciwa decyzje, twoja rodzina duzo na tym zyska.
Kiedys ja bylam twoja jedyna rodzina...Cieszylam sie jak zwykle na przejazdzke samochodem,
kiedy wyruszylismy w droge do schroniska. Schronisko pachnialo brakiem nadziei i strachem wszystkich psów i kotów.
Wypelniles formularz i powiedziales "Na pewno znajdziecie jej dobry dom".
Wzruszyli tylko ramionami i popatrzyli na ciebie ze smutkiem.
Dobrze wiedzieli, co czeka psa w srednim wieku, nawet takiego z papierami.
Sila odgiales zacisniete na mojej obrozy palce swojego syna, który krzyczal "Tato, prosze nie pozwól im zabrac mojego psa!"
Martwie sie o niego. Dales mu wlasnie piekna lekcje przyjazni, lojalnosci, milosci, odpowiedzialnosci i szacunku dla zycia...
Unikajac mojego wzroku poklepales mnie po glowie. Uprzejmie odmówiles zabrania obrozy i smyczy.
Musiales isc, miales umówione spotkanie.Kiedy wyszliscie, uslyszalam jak dwie mile panie rozmawiaja ze soba na mój temat.
"Musial wiedziec, ze wyjezdza juz dawno. Dlaczego nie znalazl psu innego domu?" powiedziala jedna,
a druga dodala: "Jak mógl?"W schronisku dbaja o nas na ile pozwala ich napiety program dnia.
Karmia nas rzecz jasna, ale nie mam jakos apetytu. Na poczatku za kazdym razem kiedy ktos przechodzil kolo mojego boksu
podbiegalam majac nadzieje, ze to ty, ze zmieniles zdanie, ze to wszystko byl tylko zly sen, albo ze przynajmniej to ktos,
komu by na mnie zalezalo, ktos, kto by mnie uratowal. Kiedy zdalam sobie sprawe, ze nie mam co konkurowac z
rozesmianymi szczeniakami, nieswiadomymi wlasnego losu, zaszylam sie w kacie i czekalam.
Slyszalam jej kroki, kiedy pod koniec dnia szla po mnie. Poprowadzila mnie miedzy wybiegami do oddzielnego
pomieszczenia. Panowala tam bloga cisza. Posadzila mnie na stole, podrapala za uszami i powiedziala, zebym sie nie martwila.
Serce walilo mi w oczekiwaniu na to, co mialo sie zdarzyc. Czulam tez ulge: nadszedl koniec udrek dla wieznia milosci.
Zaczelam martwic sie o te kobiete - taka juz mam nature, tak samo balam sie o ciebie. Zeby ciezar, który dzwiga, nie przygniótl jej.
Kobieta delikatnie zalozyla na mojej lapie opaske. Lza poleciala jej po policzku. Chcialam pocieszyc te kobiete tak jak
pocieszalam ciebie lata temu i polizalam ja po twarzy. Pewnym ruchem wklula mi igle do zyly i poczulam, jak zimna substancja
rozchodzi sie po moim ciele. Zasypiajac spojrzalam w jej dobre oczy i szepnelam cichutko: "Jak mogles?"
Kobieta rozumiala psi jezyk. "Tak mi przykro" powiedziala, a potem przytulila mnie i pospiesznie tlumaczyla,
ze pomoze mi znalezc sie w lepszym miejscu. Nikt tam o mnie nie zapomni, nie skrzywdzi ani nie porzuci,
to miejsce pelne milosci i swiatla, inne niz na ziemi.Zbierajac resztki energii leciutko poruszylam ogonem,
próbujac wyjasnic kobiecie, ze to nie do niej byly moje ostatnie slowa.
To do ciebie, mój Ukochany Panie, mówilam. Bede zawsze myslec o tobie i czekac na ciebie po tamtej stronie.

----------------------------
 :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:

bardzo dziekuje ze weszlas na moja stronke :)

Znalazłam w którymś temacie ;) a ta historia jest piękna :cry: więcej takich to masz czytelników co nie miara :)

Wzruszająca :(

he he ale wogle dziekuje ze na nia weszlas  :wink:

niesamowicie wzruszjące...

Czytałam to już na innej stronie... Naprawdę smutne, ściska serce...

wiem ze sciska serce wiec zamiescilem to na stronce schroniska ludzie musza wiedziec jak to jest  :(  :cry:  :(  :cry:  :(

Ale przecież czasami nie oddają zwierzęcia z własnej woli... Chciali by być razem z nim do końca dni, ale gdy nie ma takiej możliwości i nie mogą mu zapewnić dobrego domu, nie mają wyboru... Zwierzak trafia do schroniska. Takie historie jeszcze bardziej ich dobijają... A poza tym chyba większość ludzi wie, co się dzieje w schroniskach.

tak wiem jezdze cosobote i wiem jak to wyglada tysiace oczek na mnie patrzy i prosza mnie wez mnie ..... wez mnie ........ straszne  :cry:  :cry:  :cry:

Smutne ... Ale prawdziwe  :cry:  :cry:  :cry:

wszystko na swiecie jest prawdziwe ale niezauwazalne  :(

Podawane było na FZ już chyba ze 100 razy... :roll:

Co nie zmienia faktu iż za każdym razem wzrusza do łez :(

tak tak zakazdym raem jak to czytam  :cry:  :cry:  :cry: robia sie lyz  :cry: w oczach  :cry: i leca strasznie  :cry:

Tak, było to podawane na FZ. Ale kiedy czytam te historie to łzy cisną się do oczu...

No to proszę: (nie wklejam tego tutaj bo chyba lepszy efekt jest jak czyta się to bezpośrednio ze strony ;)) http://republika.pl/psiazyl7/

:cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry:  :cry: To straszne...

http://republika.pl/psiazyl7/

Goldenka  :(  :(  :(  :(  :(
Bardzo, bardzo smutne i wzruszające :cry:

:( Ta od Goldenki też jest smutna :(  Czy nie możecie znaleźć czegoś weselszego?  :cry:

to zawsze bedzie smutne dobrze ze my to dostrzegamy

No tak... Ale coś weselszego też można by poczytać... To może coś teraz z Happy End'em???

Smutne te historie :( Plakac mi sie chce :cry:

no a macie jakis fajny filmik z Happy End'em

Ale jaki filmik? O psach w schroniskach?

Smutne. :(

Czytałam to już kiedyś.. ale za każdym razem ta sama reakcja :cry:
chcecie historii z happy endem? Proszę bardzo...
Przyszłam na świat w piwnicy. Parę dni po moich narodzinach moja mama zachorowała. Nie mogła nas karmić. Moi bracia i siostry wyglądali jak małe szkielety, nie mogłam tego widzieć bo byłam jeszcze ślepa. Pewnego dnia mama wyszła i już nie wróciła. Zostaliśmy sami w piwnicy, piszczeliśmy z głodu. szybko opadałam z sił, ogarnęła mnie ciemność. Obudziłam się przy boku innej kotki. Moja nowa mama karmiła mnie mlekiem, żebra powoli przestały być widoczne. Otworzyłam oczy. Zobaczyła że znajduje się w innej piwnicy w dużej metalowej klatce. Przyszła do nas nasza wybawicielka, była to starsza pani. Nie miała zbyt wiele pieniędzy a mimo to ratowała okoliczne koty. Niestety kiepskie warunki sprawiły że zachorowałam. Słabłam coraz bardziej i wtedy pojawiła się Ona. wzięła mnie na ręce i zabrała do domu. Zawiozła mnie do weterynarza tam okazał się że jestem bardzo chora. Zaczęła się walka o moje życie. W końcu wyrwałam się z objęć śmierci. Mieszkam z moją panią na wsi, teraz jestem wesołym puszystym kotem. W niczym nie przypominam tamtej chorej zabiedzonej kotki z piwnicy.
Jest to historia mojej kotki, napisałam ją sama więc język pozostawia wiele do życzenia...
Chciałabym żeby wszystkie historie mogły tak się kończyć...

wiem to jest straszne

jejku ale niesamowicie wzruszające to jest :(

to jest........straszne :( poryczałam sie ;( :cry:  :cry:  :cry:

to jest rzeczywistość (niestety)
bardzo smutne :cry:  :cry:  :cry:

Ja za każdym razem gdy to czytam płacze ;(;(

Bardzo wzruszająca historia. Czytając to rozpłakałam się...

Historia która codziennie się wydarza w schronsku... :( Rozpłakałam się... :(

ta poezja od goldenki :( płakać mi sie chce i serce mi kraje się  :cry: jejciu... po co to czytałam... :cry:

Bardzo smutna historia, nie wiem co więcej powiedzieć.
Pozdrawiam, życze zdrowia.

Jejku, płakać mi się chce :cry: . Ludzie są czasem okrutni.

Smutne.. Bardzo smutne.. O mało bym sie nie poryczała.. :cry: :cry: :cry: :cry: :( :( :(

Ehh, też się poryczałam... :(

Ojj:( Mi też łezki w oczkach staneły ;(

Właśnie to jest straszne....Że ludzie biorą psa bo są samotni, chcą mieć zwierze w domu ale nie myślą o konsekwencjach. Jeśli bierze sie zwierze to powinno to być na dobre i na złe, na zawsze....
Nie moge czytać takich rzeczy bo zaczynam ryczeć jak głupia i nie moge przestać.....

W podobny sposób działa na mnie ten wiersz.Każdego dnia w schroniskach rozgrywają się wielkie zwierzęce tragedie. :(

SCHRONISKO
Barbara Borzymowska

Schronisko

Czy to może wreszcie już ty?
Wiesz, tak bardzo długo tu czekam
W klatkach wszystkich wielkie poruszenie
Chyba lepiej będzie, jak zaszczekam
Ty na pewno rozpoznasz mój głos
Zawsze przecież się śmiałeś, jak wyję
Tylko nie wyjdź z jakimś innym psem
Bo ja tego już nie przeżyję
Tutaj zawsze w misce coś jest
Wszystkie psy tutaj raczej są miłe
Czasem nawet mnie ktoś pogłaszcze
Ale czemu mnie tu zostawiłeś?

Gdzie jest ta historia??

Gdzie jest ta historia??

hę? okularki się zgubiło? to nic, zdarza się ;)

http://www.zwierzaki.org/index.php/topic,17195.0.html - tu masz tą historię, która w dodatku wycina dziurę w sercu :(

A już skapowałam na stronie tego nie widziałam,a tamto to że to podpis.
Oh smutna histoia :( Szkoda pieska,ale no cóż dużo zwierząt na świecie się usypia
a na dodatek także ludzi :(
:(

czytalam juz...buuu...