"Złoto Inków i Azteków zbożem XXI wieku
Amarantus (szarłat spożywczy) należy do grupy najstarszych roślin uprawnych świata. Przed odkryciem Ameryki był obok kukurydzy, ziemniaka i fasoli podstawową rośliną uprawną, uznawaną przez Inków i Azteków za roślinę świętą. Od niedawna w wielu państwach odkryta na nowo, coraz częściej nazywana zbożem XXI wieku.
Amarantus posiada szczególnie wysokie walory odżywcze i zdrowotne:
wysoka zawartość białka o wartości biologicznej przewyższającej białko mleka,
nienasycone kwasy tłuszczowe ważne w zmniejszeniu ryzyka rozwoju miażdżycy i chorób serca,
tokotrienole i włókno strawne obniżające poziom cholesterolu,
duża zawartość skwalenu opóźniającego procesy starzenia się organizmu,
niefermentujące włókno spożywcze obniżające ryzyko występowania chorób nowotworowych,
dwukrotnie więcej błonnika niż otręby owsiane,
duża zawartość cennych żywieniowo składników mineralnych takich jak żelazo, wapń, magnez, fosfor, potas oraz znaczna zawartość witamin z grupy B oraz witaminy A, E i C,
5 razy więcej żelaza niż w ziarnach pszenicy,
nie zawiera glutenu, może więc być cennym składnikiem diety dzieci chorych na celiakię.
Nasiona amarantusa
Amarantus jest z jedną z najstarszych roślin uprawnych. Przed 3000 lat do czasów kolumbijskich był podstawową rośliną uprawianą przez Indian zamieszkujących środkową i południową Amerykę. Uprawne formy amarantusa wytwarzają do 50 cm długości kwiatostan dający około 50-tysięcy nasion koloru kremowego, złocistego lub różowego. Nasiona charakteryzują się wysoką zawartością białka (17-21%) bogatego w lizynę i metioninę. Wartość biologiczna białka amarantusa wynosi około 75%, czym przewyższa wartość biologiczną mleka (73%), jęczmienia (62%), pszenicy (56%) i kukurydzy (44%). Olej amarantusa zawiera bardzo dobrze przyswajalne przez organizm niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe oraz tokotrienol i skwalen. Nasiona amarantusa są ponadto bogate w żelazo, wapń i magnez.
Z uwagi na zawartość skrobi, wyroby z udziałem nasion powinny być spożywane po przeprowadzeniu obróbki termicznej.
Z nasion amarantusa można przygotować wiele potraw, jak zupy, kremy, popcorn i inne.
Jako jedyny produkt nie wymaga obróbki termicznej.
Mąka z amarantusa
Mąka z amarantusa charakteryzuję się wysoką zawartością odżywczą i dietetyczną. Zawiera około 17% białka o wyjątkowo wysokiej jak na białko roślinne wartości biologicznej. Jest ono bogate w lizynę, metioninę i tryptofan, w które są ubogie białka zbóż tradycyjnych. Zawarty w mące tłuszcz (około 8%) bogaty w nienasycone kwasy tłuszczowe oraz tokotrienole (pochodne witaminy E). Mąka z amarantusa jest bogata w żelazo, wapń i magnez. Zawartość żelaza jest 5-krotnie wyższa niż w pszenicy. Wysoka zawartość włókna surowego, 3-krotnie przewyższająca zawartość w pszenicy jest bardzo korzystna z punktu widzenia żywieniowego. Mąka z amarantusa może być stosowana jako dodatek do szeregu wyrobów spożywczych produkowanych przemysłowo oraz w gospodarstwie domowym, np. makarony, pieczywo, ciasta, torty i inne. "
"Zalety amarantusa:
wysoka zawartość białka bogatego w lizynę i aminokwasy siarkowe o wartości biologicznej wyższejod białka mleka
wysoka zawartość łatwo przyswajalnego żelaza, wapnia, magnezu i fosforu oraz witamin z grupy B, A, E i C
obecność wielonienasyconych kwasów tłuszczowych
nie zawiera glutenu (zalecany chorym na celiakię)
dwukrotnie więcej błonnika, niż w otrębach owsianych
obecność tokotrienoli, które są inhibitorami reakcji syntezy cholesterolu (ważne w chorobach układu krwionośnego)
obecność skwalenów poszukiwanych przez przemysł farmaceutyczny, kosmetyczny i komputerowy
wyjątkowo mały rozmiar ziaren skrobi, co otwiera nowe możliwości dla przemysłu farmaceutycznego i kosmetycznego. "
A crispy to takie jakby chipsy.
Autor
Wątek: CrIsPy Z aMaRaNtUsA (Przeczytany 5213 razy)