Forum Zwierzaki

Moi rodzice mają owczarka podhalańskiego. Wczorajszego wieczoru bawił się z moim boksiem jak zawsze. Nagle ni z tego ni z owego owczarek rzucił się na mojego ojca. Boksiu widząc atak skoczył na owczarka dzięki czemu tato zdążył uciec. Ojciec ma założonych 5 szwów na przedramieniu. Mój boksiu też odniósł rany. Do tej pory poza warczeniem na rodziców i złapaniem za nogę nic się podobnego nie przytrafiło. Wet powiedział, że wymagana jest 14 dniowa kwarantanna dla owczarka. Tylko jak rodzice mają teraz do niego podejść. Boją się, że znów może zaatakować. Tato z nie sprawną jedną ręką a drugą pokaleczoną nie da mu rady.
Proszę o pomoc co można zrobić w takiej sytuacji???

Zadzwonić do behawiorysty i umówić sie jak najszybciej na wizytę. Chociaż powinno być to zrobione już dawno, bo jeżeli pies jest agresywny w stosuku do właścicieli, to do przewidzenia jest fakt, że kiedyś agresja przekroczy granice warczenia. Poza tym porady przez internet mogą jeszcze pogorszyć sprawę, bo bez obserwacji zachowania psa ciężko jest stwierdzić co było przyczyna ataku. Mogło być to podejście zbyt blisko jego budy/legowiska, kości, jakiejkolwiek innej rzeczy, którą pies uważa za swoja, mógł się pies poczuć zagrozony, bo np Twój tata podszedł do niego ze smyczą (a to psu może kojarzyć się z zapięciem i końcem dobrej zabawy) - możliwości jest wiele, a ciężko wychwycić takie szczegóły nie wiedząc na co zwracać uwagę.

Zadzwonić do behawiorysty i umówić sie jak najszybciej na wizytę. Chociaż powinno być to zrobione już dawno, bo jeżeli pies jest agresywny w stosuku do właścicieli, to do przewidzenia jest fakt, że kiedyś agresja przekroczy granice warczenia. Poza tym porady przez internet mogą jeszcze pogorszyć sprawę, bo bez obserwacji zachowania psa ciężko jest stwierdzić co było przyczyna ataku. Mogło być to podejście zbyt blisko jego budy/legowiska, kości, jakiejkolwiek innej rzeczy, którą pies uważa za swoja, mógł się pies poczuć zagrozony, bo np Twój tata podszedł do niego ze smyczą (a to psu może kojarzyć się z zapięciem i końcem dobrej zabawy) - możliwości jest wiele, a ciężko wychwycić takie szczegóły nie wiedząc na co zwracać uwagę.

Popieram ale uważam że nawet jeśli twój tato podszedł do psów ze smyczą czy też za bardzo zbliżył się do posłania to nie usprawiedliwia jego zachowania. Dla mnie jest nie do pomyślenia żeby pies zaatakował swojego właściciela! Taka sytuacja nie powinna mieć miejsca. Przyłączam się do przedmówcy.
Nie rozumiem tez jednej rzeczy, to jest pies twoich rodziców i pozwolili oni sobie na to żeby na nich warczał? Już samo to było zapowiedzią że dzieje się coś nie dobrego z hierarchią... Początkowo po nie uważnym przeczytaniu posta pomyślałam że może pies ma kłopoty genetyczne z agresja i chciałam spytać czy posiada rodowód ale, skoro to nie były pierwsze agresywne zachowania...

uważam że nawet jeśli twój tato podszedł do psów ze smyczą czy też za bardzo zbliżył się do posłania to nie usprawiedliwia jego zachowania.

tu pojawia sie kwestia sporna, z tego wzgledu, ze akurat pies nie jest winny temu, ze zachowuje sie po psiemu - tu pojawia sie ewidentna wina wlascicieli, ktorzy zaniedbali wychowanie, ktore w przypadku wiekszych psow ma o tyle wieksze znaczenie niz u mniejszych, ze jednak wieksze zeby i wieksza sila bardziej uszkodzic potrafia... niestety maly pies bez wychowania jest postrzegany jako rozpieszczony, duzego zaczyna sie postrzegac jako zagrozenie...

wiem... miałam tutaj na myśli że oczywiście to zachowanie jest spowodowane brakiem wychowania. A za to już nie może ponosić winy pies. To właściciele nie zareagowali przy pierwszych symptomach...

Hierarchia nie ma tu nic do rzeczy, bo pies nie postrzega człowieka jako psa tak jak człowiek psa nie postrzega jako człowieka. Nie ma stricte hierarchii między psami a ludzmi. To na co sie psu pozwala a na co nie, zależy indywidualnie od właściciela, aczkolwiek (jak już Iras napisała) jeżeli w przypadku małego psa pozwoli mu sie na zachowania agresywne to nie będzie to miało takich konsekwencji jak w przypadku dużego psa.

Nie ma stricte hierarchii między psami a ludzmi.

to akurat jest twoje zdanie ;P

całkowicie się zgadzam z Iras... pies traktuje ludzi jak swoje stado;/ pierwszy raz się spotykam ze stwierdzeniem  że tak nie jest;/Owszem że wielkość psa ma znaczenie. ale moje zdanie jest takie że jeśli człowiek nie zadba o prawidłową hierarchie w domu to takie są skutki...
I za równo mały pies jak i duży może się stać niebezpieczny. I TUTAJ NIE MA WINY PSA! TO CZŁOWIEK POZWOLIŁ MU NA TO ŻEBY ZOSTAŁ PRZYWÓDCA STADA! PIES TYLKO ROBI TO CO W JEGO PSIM MNIEMANIU DO NIEGO NALEŻY.np walczy p swoją pozycje, lub broni swojego terytorium pokazując osobnikowi niższej rangi gdzie jego miejsce

To jest zdanie moje i wielu innych osób. Właśnie leżę z moja suką na jednym łóżku. Pies jako pierwszy przechodzi przez drzwi, jedzenie dostaje wtedy kiedy ma pustą miskę, bez względu na to czy ja jadłam coś wcześniej czy nie. Ma dostęp do wszystkich pokojów w domu. Nigdy w życiu nie stosowałam wobec niej żadnych zachowań ustalających hierarchię, a nie jest psem uległym. Nie mam z nią najmniejszych problemów. Zabranie miski przy jedzeniu - żaden problem, zabranie kości - też nie. Zgonienie psa z łóżka - zchodzi gdy tylko wydam komendę. Tak więc hierarchia nie ma tu raczej nic do rzeczy. Wychowanie i konsekwencja - owszem. Pies powinien mieć jasno wyznaczone zasady, których przestrzegają wszyscy domownicy. Wiem jak jest u mnie - na spacery z psem chodzę ja i czasami mama, pies jest nauczony, że przed spacerem ma usiąść, aby w spokoju zapiąć go na smycz i nie ma z tym problemu - obie z mamą tego pilnujemy. Z drugiej strony widzę jak jest z żebraniem psa przy stole - dokarmiają go wszyscy poza mną. Pies sępi do wszystkich, do gości i obcych również. Najrzadziej zdaża się jej to w stosunku do mnie, ale wiem, że gdyby nikt jej nie dokarmiał przy stole to pies nie sepiłby w ogóle.

I tak na zakończenie - ja nie jestem przeciwna ustawianiu hierarchii dopuki nie wiąże się to z przemocą wobec psa. Uważam, że nie jest to rozwiązanie wszystkich problemów wychowawczych, jeżeli ktoś chce - niech sobie ustala hierarchię z psem, natomiast najważniejsze jest ustalenie ścisłych zasad i konsekwentne ich przestrzeganie.

Wychowanie i konsekwencja - owszem. Pies powinien mieć jasno wyznaczone zasady, których przestrzegają wszyscy domownicy

Wychowanie i konsekwencja przede wszystkim - bez tego pies zaczyna rzadzic i wprowada wlasne zasady - czyli hierarchie.

Uważam, że nie jest to rozwiązanie wszystkich problemów wychowawczych, jeżeli ktoś chce - niech sobie ustala hierarchię z psem, natomiast najważniejsze jest ustalenie ścisłych zasad i konsekwentne ich przestrzeganie.

wiadomo - nie kazde zachowanie jest powodowane tym samym. Jeden pies bedzie warczal bo uwaza sie za pana, inny ze strachu. A konsekwencje i wychowanie - na jedno wychodzi.

W przypadku psa, który atakuje ze strachu wszelkie próby 'zepchnięcia' go niżej w hierarchi mogą jeszcze pogorszyć problem. Ustalania zasad w ogóle nie nazywałabym hierarchią, bo ta ma pewne swoje zasady, które nie koniecznie pokrywają się z tymi naszymi.