homilia JPII wygłoszona w Zamościu w 1999 r.
fragmenty zamieszczono w czasopiśmie Przyroda Polska
www.przyrodapolska.pl/index01_05.htm(w necie jest zamieszczony dopiero nr. 1/05, wydano już nr 5/05 )
słowa Papieża JPII z tej homilii :
"..kontempluję piękno ojczystej ziemi, uprzytamniam sobie ten szczegolny
wymiar
zbawczej misji Syna Bożego. tu z wyjątkową mocą zdaje się przemawiać błękit
nieba..,tu śpiew ptakow brzmi bardziej swojsko, a wszystko to swiadczy o
miłości Stwórcy, o odkupieniu, którego Syn Boży dokonał dla człowieka i dla
ŚWIATA . WSZYSTKIE TE ISTNIENIA MÓWIĄ O SWEJ ŚWIĘTOŚCI I GODNOŚCI...
Każda działalność człowieka jako istoty odpowiedzialnej ma swój wymiar
moralny. ..Degradacja środowiska godzi w dobro stworzenia ofiarowane
człowiekowi przez Stwórcę jako nieodzowne do jego życia i rozwoju. Istnieje
powinność korzystania z tego daru w duchu WDZIĘCZNOŚCI i SZACUNKU.
Wszelkie działania, które nie uwzględniaja prawa Boga do swego dzieła, jak i
prawa człowieka obdarowanego przez Stwórcę, sprzeciwiają sie przykazaniu
miłości.
Istnieje GRZECH CIĘŻKI przeciwko środowisku naturalnemu, obciążający nasze
sumienie, rodzący poważną odpowiedzialność przed Bogiem- Stwórcą.....
To co najbardziej zagraża stworzeniu, to brak poszanowania dla praw natury i
zanik poczucia wartości życia....
Prawo, które zostało przez Boga wpisane w naturę i można je odczytać za
pomocą
rozumu, skłania do poszanowania zamysłu Stwórcy....To prawo wyznacza pewien
WEWNETRZNY PORZĄDEK, KTÓRY CZŁOWIEK POWINIEN SZANOWAĆ (!!!!!)
Wszelkie działania, które sprzeciwia sie temu porządkowi, nieuchronnie uderza
w
samego człowieka.
Zwracam się do wszystkich ktorym została powierzona odpowiedzialność za ten
kraj: Niech tworza programy ochrony środowiska...Niech kształtują postawy
poszanowania praw natury i życia! "
http://www.opoka.org.pl/biblioteka/I/IE/gn201001_zwierzeta.htmlhttp://zb.eco.pl/zb/19/dusze_zw.htm