Papużka falista
Pochodząca z Australii papużka falista (Melopsittacus undulatus) została odkryta przez Europejczyków dopiero w 1803 roku. Pierwsze barwne odmiany tych papug w prywatnych hodowlach pojawiły się w połowie XIX wieku. Od tego czasu stały się one najpopularniejszymi ptakami ozdobnymi na całym świecie.
Ptaki te łatwo się oswajają i dość dobrze rozmnażają. Hodowlane papużki faliste, rodzące się w klatkach fruwają bardzo dobrze.
Ich klatka musi być w miarę duża; odpowiednie wymiary to 50 cm x 110 cm x 120 cm. Wyposażenie powinny stanowić drabinki i huśtawki, na których papużki lubią się bawić. Samotna papużka czuje się źle, zwłaszcza gdy nie mamy dla niej zbyt dużo czasu. Potrafi sama otworzyć klatkę i pozostawiona w mieszkaniu bez dozoru może zginąć. Lepiej hodować je parami.
Pokarmem hodowlanym papużek falistych jest mieszanka przeróżnych ziaren (podobny zestaw jak dla kanarka). Pożywienie zielone stanowią liście sałaty (niewiele), mniszka lekarskiego, traw, tarta marchew, plasterek jabłka itp. W czasie lęgów 2 razy dziennie podajemy zmieszane z tartą bułką lub biszkoptem gotowane jajko oraz tartą marchew. Papużki stale muszą otrzymywać ossasepię (wapno), którą kruszą mocnymi dziobami. Raz w tygodniu do rozdrobnionej i lekko namoczonej bułki podaje się kilka kropel witamin A i D3. Podaje się też owoce cytrusowe.
W okresie lęgowym dla pary papużek falistych zawieszamy wewnątrz lub na zewnątrz klatki niedużą, drewnianą skrzynkę z otwieranym wieczkiem, o wymiarach 29 cm x 15 cm x 15 cm, z dnem o miseczkowatym zagłębieniu, wysłanym drobnymi trocinami. W przedniej ściance robimy otwór wlotowy o średnicy 4, 5cm. Samica składa co 2 dni po jednym białym jajeczku. Zwykle jest ich 5.
Po 18 dniach wysiadywania wykluwają się młode. Pisklęta są nagie i ślepe, więc rodzice otaczają je troskliwą opieką, a nawet w wychowie pomaga im czasem starsze rodzeństwo. Aby zapobiec częstym lęgom osłabiającym ptaki, po odchowaniu piskląt zabieramy na jakiś czas budkę lęgową.
Papużki faliste w 3 miesiącu życia zaczynają zmieniać upierzenie. Pełne ubarwienie osiągają w wieku 9-12 miesięcy. Jako ptaki towarzyskie najlepiej czują się w grupie (co najmniej 10 szt.).
Ich długość życia to ok. 15 lat.
O i to chyba załatwi sprawe