Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Jaśka]

Mam do Was dwa pytanka

1. Czy korzystaliście z porad psychologa, czy chodziliście do psychologa??

ja nie chodziłam... moji rodzice chcieli mnie wysłać po śmierci Bety...ale powiedzialam im że sama sobie musze z tym poradzić i udało się... Tzn. moze jeszcze nie tak w 100% ale ciesze się że sama sobie z tym poradziłam. Czasami też się sama zastanawilam nad taką wizytą ale... wiem że nie potrafiłabym się wygadać, powiedziec co mnie dręczy osobie całkiem obcej....

2.Czy mieliście depresje lub któryś z jej stadium??

Ja nie miałam, chyba... Szczerze mowiąc to nie wiem czy jest takie cos jak np. 1 stadium depresji....
I nie wiem czy dół który trwa ponad tydzień albo dłużej, że wtedy nawet się usmiechać nie chce, najl;epiej by się siedziało w ciemnym kącie i płakało przez cały czas, możan nazwać początkiem depresji?? Jeśli tak to tak miałam .... i dość często mi się to zdarza


A jak to jest z Wami???

[Karletka]

Jaśka wydaje mi się, że gdybyś miała depresję(choć mogę się mylić) to byś nie miała ochoty nawet na komputer. Nie miałabyś ochoty na nic...
Nigdy nie byłam u psychologa.

[Jaśka]

Dlatego też mowie ze depresji nie mialam z czego sie bardzo ciesze

[cholka]

Nigdy nie wierzyłam w terapię, nie ufałam psychologom itd. Zawsze sądziłam, że z każdego dołka można wyjść, że można poradzić sobie samemu. Jednak zdarzają się takie chwile, czy momenty w życiu, kiedy po prostu nie można 'przeskoczyć' samego siebie i szuka się pomocy. Poszłam jeden jedyny raz do psychologa a było to niedawno, bo z tydzień temu. Nie była to 'typowa' wizyta. Jestem osobą raczej zamkniętą w sobie, która nie lubi się żalić, czy mówić swobodnie o swoich problemach obcym ludziom. Nie potrafię przełamać takiej bariery, dzięki której będę mogła powiedzieć wszystko co mnie gnębi czy gniecie bez skrępowania. Szczerze to strasznie bałam się pójść ale w końcu się przełamałam. Nie żałuję, ale nie wiem czy zdobędę się na odwagę by pójść tam po raz drugi.

[Staffka]

ja nigdy u Psychologa nie bylam, ale taka jedna znajoma która byla to opowiadala
ze po tych terapiach jeszcze gorzej sie czula :?

[myszka]

Na oba pytania odpowiedź twierdząca. Ciągle zresztą jestem w leczeniu, dlaczego, pisałam już kiedyś Uważam, że ważne jest trafienie na odpowiedniego lekarza, z odpowiednim podejściem. I wtedy terapia może zdziałać cuda. Aha, no i nie można oczekiwać, że problemy rozwiąże jedna wizyta. Czasem otworzenie się i sformułowanie tego, co gryzie, zajmuje wiele sesji...

[ona14]

Ja miałam depresje i czuje że będe miała znowu
A do psychologa z checią bym się udała

[Panterka]

U psychologa jeszcze nie byłam. Jak teraz patrzę w przeszłość, to myślę, że  moje życie od 7-13 lat było jedną wielką depresją.

[izunia]

nie byłam u psychologa ale miałam chyba jedno ze stadium depresji i to wielokrotnie. gsyby nie pomoc przyjaciół nie wiem czy bym sobie poradziła. potrafiłam siedzić godzinami w jednym miejscu i myśleć tylko o rzeczach które mnie przytłaczały. nie mogłam jeść, spać, ciągle śniły mi sie jakieś koszmary. gdy nie płakałam, leżałam w łózku i patrzylam sie w jeden punkt ciągle myśląc. to był okropny okres w moim życiu. teraz czasami tez mam takie dni ale staram sie walczyć z tymi myślami i nie poddaje się...

[KikerS]

ja mialam kiedyś... niedawno
taki stan ze przez tydzien nie wychodziłam z łóżka..
praktycznie wcale..
leżałam, płakałam, ciełam sie..
powód- nie wiem?
teraz tez tak czasem mam, ale nie przez tydzien..
czasem jeden dzien..
czasem dwa.


Mama kiedyś mnie prowadzała do psychologa..
kiedy jeść nie chciałam.

[becia]

Nigdy u psychologa nie bylam. Depresji tez nie mialam, ale bylo blisko........

[Nicka]

Depresji nie miałam nigdy...
u psychologa nie byłam także... chciałabym pójść... w kilku "sprawach", ale nie wiem jak to powiedziec np mamie...

[kasia]

Na szczęscie nie.
Bywa lepiej lub gorzej, ale takie stany sie nie zdarzają. U psychologa nie byłam, mam własnego "lekarza"

[ona14]

Ja chcę zostać psycholoszką
A u mnie w mieście psychologa nie ma

[Alyszek]

U psychologa nie byłam, depresji nie miałam Ale myślę, że jesli kiedyś by mnie coś dopadło, poszłabym bez obaw

[thrilly]

chyba bede musiala sie przejsc do psychologa.. jestem wlasnie epicentrum kompleksow    ale tak troche glupio kiedy sie nie moze poradzic samemu z tym wszystkim...

[ona14]

A co w tym głupiego?

[thrilly]

wiem ze nic w tym glupiego nie ma ale moja głupia podświadomość jest na tyle beznadziejna że mówi że to głupie. [śweitnie sama siebie nie rozumiem]

[ona14]

Ja też nie potrafie sobie sama radzić z problemami i nic w tym głupiego nie widze
To tak jakbym zwierzała się przyjaciółce

[golden]

"1. Czy korzystaliście z porad psychologa, czy chodziliście do psychologa??"[/b]
        tak. Co mi to dało?... Chyba tylko tyle, że przestałem się ciąć - uświadomiłem sobie, że kaleczenie się nie ma sensu.

"2.Czy mieliście depresje lub któryś z jej stadium??"[/b]
        może nie tyle depresję, co mega doła, z którego nie mogłem się wygrzebać.

[Skarb]

mam depresję. Przewlekła. jestem pod opieką lekarza od kilku miesięcy i przez wkilka jeszcze będę.
Rożnijcie depresję od doła. Depresja to choroba i nie trwa tydzień, to nie katar. To ciężka choroba z której nie da się wyjść się samemu, psychiatrzy czasem mówią, że nieleczona depresja to choroba śmiertelna. Z depresji nie wyciągnie Cie przyjaciółka, jedynie środki farmaceutyczne i odpiednia terapia.

I prosze jeśli któreś z Was uważa, że cierpi na depresję nie lekceważcie tego. Ja w wieku 12 lat zapadłam na depresję po raz pierwszy. Ale kto by 12 letnie dziecko na depresję leczył Prowadzali mnie po psychologach, skutkiem były zmiany w mózgu które na EEG dały wykaz guza mózgu. Taki wyrok usłyszał mój ojciec 3 miesiące po śmierci ukochanej żony a mojej mamy. Dochodziłam do siebie kilka lat. Objawy zanikły do pewnego stopnia, wiele skutków pozostało we mnie, nie wiem czy kiedyś uda się ich pozbyć. Jakieś pół roku chyba temu byłam w takim stanie,że znajomi mnie nie poznawali, najbliższa przyjaciółka nie wiedziała co się ze mną dzieje. Byłam trupem, tylko żywym i zapłakanym. Miewałam fizyczne ataki paniki w nocy, myslałam, że umieram. Teraz jest w miarę, ale nie mogę powiedziec, że dobrze.

Proszę Was dbajcie o to. Zdrowie psychiczne jest tak samo ważne jak fizyczne, czasem nawet bardziej boli i utrudnia zycie bo jak boli brzuch to wszyscy rozumieją, jak dusza to już gorzej

[KikerS]

Rożnijcie depresję od doła. Depresja to choroba i nie trwa tydzień, to nie katar. To ciężka choroba z której nie da się wyjść się samemu, psychiatrzy czasem mówią, że nieleczona depresja to choroba śmiertelna. Z depresji nie wyciągnie Cie przyjaciółka, jedynie środki farmaceutyczne i odpiednia terapia.

chyba nikt na forum nie napisał ze ma depresje??



mama mi grozi cały czas ze pojde do psychologa
ale ja nie chce...
(nie na depresje)

[Skarb]

a czy ja powiedziałam, że ktoś napisał? Ja tylko napisałam, żeby rozróżnić i w razie czego nie zaniedbać

a od leczenia depresji to jest przede wszystkim psychiatra, psycholog może tylko pomóc.

[pao]

nie uogólniajcie...
tylko psycholog moze pomóc, czy tylko sami sobie to ogólniki i to bardzo ryzykowne...
sa osoby bardzo silne i zrównowżone, które nawet po jakimś powaznym zachwianiu potrafią same sie poskładać, ale sa też tacy którzy tego nie potrafią... kazdy jest inny i każdy ma inną drogę.
prawdziwy psycholog z powołania sam podkreśli, że to nie on wyleczył ale jedynie umiejętnie podał ręke... to sami wychodzimy z problemów, ale większość ludzi potrzebuje ku temu wsparcia z zewnątrz... i takim wsparciem jest włanie psycholog. (nie mylić z psychitra bo to dwie rózne sprawy...)

a co do pytań to mnie depresja osobiście nie dotyczy, ale często innym podaje dłoń...

[KikerS]

tylko sie chciałam upewnic, bo tak zrozyumiałam.

[Skarb]

pao sama mówisz, że Ciebie depresja nie dotyczy. Uwierz mi, że nawet najlepszy pscyholog z depresji nie wyciągnie, może ulżyć ale nie wyleczyć. Naprawde zmagam się z tym cholerstwem już dosyc długo. Dziękuję Bogu, że w końcu trafiłam na dobrego psychiatrę. Nie ma, że ktoś jest silny i sobie poradzi. Może być silny i nie popaść w depresję. W obliczy tej choroby jesteśmy równi. To nie dołek, ta choroba ma podłoże psycho-somatyczne, tu potrzebne jest konkretne leczenie, żeby nie pozostawiła trwałych śladów.

[ona14]

Depresja...Nie chciałabym tego przeżyć...
Mnie nawet 1 dniowy dół wykańcza

[pao]

Skarb, napisałam to właśnie.
lekarz jest od tego by pomóc a nie wyciągnąć...
warto te dwie rzeczy rozgraniczyć. a wielu ludziom pomogłam i wielu nie ... i mój "sukces" jest zalezny tylko od tego czy oni chca coś zmienić, bo jesli nie chcą to żadna pomoc nie da efektu. o tym pisałam.