Forum Zwierzaki

Dobra.  Powstała właśnie nowa opowieść. Nie miałam juz głowy do pamiętnika, bo wierzcie mi, trudno jest pisac pamiętnik innej osoby. Jej marzenia, sekrety. Powstało to "coś" jak wam się spodoba będe pisała dalej...


1. JAK TO SIĘ STAŁO I CO Z TEGO WYNIKŁO.

Poznajcie Karolinę. Karolina ma 13 lat i mieszka w Śląsku. Miejsu którego nie cierpi z z wielu powodów, ale mogę wam pzedstawić tylko trzy...

...
a. Wcześniej mieszkała w Zakopanym, pięknym środowisku i miała masę przyjaciół.
b. Przepada za czystym powietrzem... tutaj go nie znajdzie.
c. W tym okropnym miejscu... Może tak. W zakopanym miała domek jednorodzinny i spory ogród.
Tutaj, nie dość, że nie ma ogródka z warzywami to jeszcze mieszka w bloku...

@ jedyna pociecha tego strasznego miejsca, to to, że zabrała ze sobą psa który ma na imie Gopi (sorry Gopi, chciałam się jakś odwdzięczyć za wierszyk).
...

Karolina miała jeszcze jedna cechę. Umiała rozmawiać ze swoim psem.
To właśnie było jednym z jej kłopotów. Rodzice pojęli że z córcią jest coś
nie tak, i postanowili zmienić jej otoczenie...
Jednym słowem Karolina miała już dość swojego życia, niezwykłej zdolności i tego okropnego Śląska.

...

-Nie pogadasz ze mną? - pisnęła Gopi.
-Nie. I nie mam zamiaru, przynajmniej przez miesiąc z toba rozmawiać!
 - krzynkęła Karolina.
Ale dlaczego? - zaskomlała.
-Bo moja zdolność jest pojmowana jako zaburzenie, albo gorzej, podłoże psychiczne.
-Przecież wiesz że tak nie jest!-zaszczekała wesoło.
-Nie, Gopi. Nie będe juz z toba rozmawiać. najchętniej przeniosłabym się do innego świata!-wrzasnęła nagle, i rzuciła się na lóżko.

Zasnęła. Na kilka dobrych godzin.
Obudził ją mokry pocałunek psa.
-Gopi... ja...Jestem zmęczona...Nie chcę wstawać....nie męcz mnie....
-Wsawaj natychmiast!- szczeknęła jej do ucha.
-AAA! CO! Masz jakis konkretny powód??-siadła na łóżku i patrzyła na psa.
-zobacz gdzie jesteśmy...Karolino... To juz nie jest nasz dom..
Karolina obejrzała się i ujrzała.....

C.D.N  
         

Buhahah ale się wygłupiłam... Nie wiem czy to było takie ciekawe..  :?:

Aż tak źle jest?

Phi...w gruncie rzeczy to nie wywarlo na mnie wrazenia szczegolnie z tego powodu ze  tak fatalnie opisujesz slask w ktorym mieszkam i nie uwazam go za "okropne miejsce" wiele z tych rzeczy jest nieprawda chocby nawet ze nie mogla miec ogrodka z wazywami a co jej wtym przeszkadzalo..huta kolo domu...  myslisz ze na slasku nie mozna miec wielkiego sadu z pieknym owocami..myslisz sie, dlaczego wszyscy uwazaja slask za miejsce w ktorym smierdzi a z nieba spada brudny wegiel. Moze za szybko sie obrazam albo jestem za wrazliwa ale boli mnie gdy ktos mowi cos bzdurnego...badz przykrego o miejscu w ktorym sie wychowalam i ktore poprostu kocham. Ojeju ale  sie wzruszylam..ale zemnie patriotka :P :lol:
i.. sorry Mycha ....ale poprostu ten slask..wiesz..jak na mnie to przesadzilas...

wiem ze przesadzilam ale nie wiedizalam jakie mijejsce obsadzić w tej roli :P

Ekhem, ja tez jestem ze Śląska, i mieszkam na Śląsku. :P

To ona tak twierdzi, nie ja. :wink:

Z resztą nie chodziło mi o to, że ja NIE lubie tego miejsca, bo byłam tam tylko kila razy :) ale  o to,
 że takie odczucia ma Karolina jakaśtam.. a to dwie inne rzeczy...
też sobie narobiłam bigosu.. chyba wróce do pamiętnika.

Nie jest tak źle!!! Nie przesadzajcie tak z tym Śląskiem!!! Jak dla mnie jest OK, ale szczeże mówiąc tamten pamiętnik mi sie podobał bardziej!!! :)

napisze kilka odcinków i zobaczycie czy sie wam spodoba :)

2. INNY ŚWIAT.

...My jesteśmy... jesteśmy..-Zająknęła się Gopi.
Karolina otworzyła szeroko oczy, i nie mogła uwierzyć..
Gdzie my jesteśmy?-zapytała po chwili.
Nie mam pojęcia-powiedziała suczka kuląc ogon.
przed nimi rozprzestrzeniała się straszna kraina. Pełno było tutaj mroku, zimna, padał deszcz...
Wiem jedno. - odszczeknęła.  -Nie jesteśmy już w domu.
W takim razie gdzie?? Gdzie?? No powiedz!!-Krzyczała.
W końcu na coś masz tę ludzką mowę!!...
Chodź, rozejrzyjmy sie. - powiedizała twardo.
-Przeciez gdzieś musi być dom.
-Racja. Nie możemy sie załamywać.
-Choć, Gopi.

I poszły. Poszły w głąb świata nieznanego, pelnego nieprzeniknionych dreszczy, wzbudzającego lęk w Bohaterkach.
Nagle droge zastąpil im niedołężny starzec.
-K..kk..Kim jesteś?-zapytała słabo dziewczyna.
-Jetem duchem tego lasu. Lasu starego jak świat. Znam tez legendę, która zapewne jest wasze przeznaczenie.
Nasze??!!-wykrzyknęły.
A.l..Alle.. to jakieś nieporozumienie!!- Karolina straciła panowanie nad sobą.
Starzec bez słowa poszedł w kierunku małego strumyka.
Widzisz? ten strumyk niedlugo wyschnie, a wraz z nim, umrze ten las.
Naprawdę nazywasz się Rosa i jesteś Królową Wód.
Tylko ty mozesz uratować ten las przed zniszczeniem.
Ty, i twoja przyjaciółka, Gopi.
Zdezorientowana dziewczyna usiadła na kamieniu zakryła twarz rękami...

C.D.N
albo i C.D.N.N
jak wolicie.

hm.. przynajmniej jest to napisane prozą. ;) jak tu coś wstawisz to na pewno przeczytam.. choćby po to by zobaczyć co będzie dalej :wink:

moge wstawic wzmianke o tobie :)

lepiej nie ;) a zresztą.. rób co chcesz! ale może lepiej wstaw Kinię? ;)

niebede w to mieszac kini :P

Mi sie podobało ale... mozesz mnie wstawić

OK, tylko nie wiem jeszcz egdzie.... jutro cus napisze