Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[guska]

Sunia Bryłka była w naszej rodzinie od kiedy tylko sięgam pamięcią...była starsza ode mnie o jakieś 2 lata..z tego co wiem z opowieści rodziców, kiedy byłam malutka Bryłka pozwalała mi na np. zaglądanie do swoiej paszczy, ciągnięcie za uszka, ciągłe głaskanie. Była psem, który zawsze był naukochańszy..urodziła tyle sliczych psiaków..już było z nią bardzo źle...w wieku ok. 8 lat została ciężko potrącona przez samochód...biegła za rowerem mojej mamy w oddalonej o pare kilometrów wsi..jechał jakiś samochód..ona zniknęła mamie z oczu.. okazało się że pobiegła za innymi psami w jakis ogród pare kroków dalej..nie zdążyła jedak zejść na pobocze... samochód uderzył z ogromna siłą..pies leżał nieruchomo na afalce..koło niego kałuża krwi...ciągle lejącej się, czerwonej krwi.. mama była przekonana że Bryłka nie żyje..ale nie chciała alby ciało suni było rozjeżdżane przez samochody i wziełą ją do reklamówki...<nie wiem co ten żywy pies czuł w tej reklamówce...z pewnością gdymy mama wiedziała ze ona żyje nie wiozła by jej w taki sposób..> jednak mama dowiozła sunie do domu..tata miał ja zakopać...jednak zwlekał z tym..po pary godzinach juz szukał łopaty...był akurat za domem kiedy Bryłcia przywlokła sie do niego a jej oczy zdawały sie mówić: " ej! przecież ja żyje! nie szykaj tej łopaty! poprotu mnie pogłaskaj..." Bryłcia zaskoczyła wtedy wszystkich...przeżyła. miała ok. 16 lat kiedy zmarła..dostała nowotworu... nie dało się jej uratować..w późniejszym sa\tadium choroby wyglądała strasznie..miała taki welki brzuch a była tak bardzo chuda...nic nie jadła..nie mogła wstać...wszystko przez cięzar tego brzucha, który wyglądał jak napompowany... to było strasznie... umarła po jakichś 3 dniach straszniej mordęki...nikt nie miał sumienia jej poprosru dobić...każdy ją tak bardzo kochał.. odeszła...juz jej tu nie ma...teraz mam nowe psy...ale one nigdy nie zastąpią Bryłki...ona była..juz jej nie ma...ja nadal nie mogę się z tym pogodzić: