Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[pao]

troche mieszasz i podejrzewam, ze pogubisz sie w wątkach ale i tak miło się czyta

[^kora^]

Super

[Kaczka]

Wreszcie nastał ostatni dzień przed weekendem czyli piątek. Kornelia zaspała do szkoły i przyszła do klasy, jakieś dziesięć minut po 8:00. Nauczycielka z biologii popatrzyła surowo na Kornelię podchodząca do swojej ławki i powiedziała:
-Kornelia Blake, kolejne spóźnienie! A dlaczego?
-Zaspałam proszę pani- odpowiedziała dziewczyna ponurym głosem.
-Tak jak zwykle, siadaj!- Korni usiadła przy ławce i rozpakowała książki. Pani Pickerson- nauczycielka od bioli zaczęła nudzić coś na temat chromosomów. Niektórzy zasnęli- w tym Kornelia i Linda, inni rozmawiali, pisali sobie liściki albo czytali komiksy. Nauczycielka w ogóle tego nie zauważyła i cały czas gadała o chromosomach. Kiedy już skończyła, podeszła do ławki Korni i krzyknęła:
-Kornelio Blake! Znowu śpisz na lekcji!- dziewczyna podniosła głowę i powiedziała:
-Ależ proszę pani, nic na to nie poradzę, skoro pani co lekcje nudzi- i znów opuściła głowę na ławkę. Pani Pickerson wzięła książke i rzuciła w ławkę. Wtem w klasie zapanowała zupełna cisza i słychać było tylko chrapanie Kornelii. Nauczycielka odeszła od ławki dziewczyny i usiadła przy biurku.
-Na zadanie domowe napiszecie czego dowiedzieliście się o chromosomach, minimum swie strony w zeszycie.- rzekła spokojnie pani Pickerson. Korni podniosła się z ławki i wytrzeszczyła oczy i powiedziała sobie w myśli:
"Aż dwie strony, ona sobie chyba z nas jaja robi"- nagle zadzwonił dzwonek. Linda podeszła do Korni.
-Ta babka przegięła! Aż dwie strony w zeszycie!- powiedziała wściekła Kornelia.
-Tak, co lekcje zadaje nam coraz trudniejsze zadania.- rzekła Linda- przez trzy dni nie było Amandy w szkole, wiesz co się z nią dzieje?
-Tak, pojechała do szpitala, do chorej matki.-dziewczyny zaczęły tak gadać przez całą przerwie i zaczęła się kolejna lekcja- j.polski.
Minęły trzy godziny i Kornelia poszła do domu. Gdy weszła do domu zobaczyła Lilian, która kroiła nożem swoja lalkę Barbie®.
-Lili co ty robisz?- zapytała Korni.
-Bawię się.
-Fajna zabawa-krojenie lalki.
-No bo ona wpadła pod samochód i teraz robię jej operację.
-Pewnie jak wpadła pod samochód była w lepszym stanie niż te...czekaj, czekaj czy to przypadkiem nie jeste ta lalka, którą dostałaś odemnie na urodziny?
-Tak, to ta!
-Lilian, ja cię ukatrupię! Ta lalka kosztowała 120 zł!
-Wiem.
-Oż ty sadystko, następnym razem nic ci nie kupię!
-To nie kupuj!- Lili dalej się bawiła, a Korni poszła do pokoju, nagle rozległ się krzyk Kornelii:
-LILIAN!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!- Lili podniosła głowę lalki i powiedziała do niej:
-Widzisz laleczko, a jednak to zobaczyła- dziewczyna poszła do pokoju starszej siostry, był on w stanie opłakanym. Łóżko było całe z ketchupu, książki, płyty i kasety porozwalane po podłodze, a na biurku leżały lalki i maskotki Lili.
-Lilian dlaczego mój pokój tak wygląda?!
-Bo tutaj moja lalka miała wypadek samochodowy, dlatego na łóżku jest ketchup.
-A dlaczego akurat w moim pokoju?!
-Eeeee- Kornelia trzepnęła swoją siostrę po głowie i rzekła:
-SPRZĄTAJ TO!!!!!
-Dobra, już!- dziewczynka wzięła się za sprzątanie a Korni poszła do kuchni coś zjeść.

C.D.N

[***KITKA***]

CD! CD! CD!

[Kaczka]

Kornelia siedziała w kuchni i jadła kanapkę. W tym samym czasie Lilian sprzątała pokój swojej starszej siostry. Łóżko porządnie wyczyściła z keczupu, poukładała płyty i kasety, a pluszaki i lalki zaniosła do swojego pokoju. Nagle zadzwonił telefon. Lilian jak zwykle musiała pierwsza odebrać, więc szybko pobiegła do salonu i przykładając słuchawkę telefonu do ucha zapytała:
-Halo?
-Cześć, możesz prosić Kornelię?- powiedział głos w telefonie.
-Tak. Kornelia do Ciebie.- Lili poszła do pokoju, a Kornelia przybiegła do pokoju i podniosła słuchawkę.
- Słucham?...O cześć Amanda!...kiedy? Zaraz?...Dobra to będę za pół godziny w kawiarni...Mhm...Pa!- dziewczyna odłożyła słuchawkę i powędrowała do pokoju. Wchodząc do pomieszcenia, Korni poślizgnęła się i upadła na podłogę z hukiem.
- Szlag!- krzyknęła wściekła brunetka. Powoli podniosła się z podłogi i podeszła do szafy z ubraniami. Otworzyła drzwiczki i wyciągnęła kilka ubrań. Gdy się przebrała, poszła do łazienki i zaczęła się malować. Nie minęło 15 minut, a dziewczyna już była gotowa. Ubrała buty, wzięła torny i wychodząc krzyknęła:
-Ja idę, nie wiem kiedy będę, pa Lili!
Po kilku minutach Kornelia doszła do małej kawiarenki. Weszła do środka i szukała wzrokiem Amandy, ale nigdzie jej nie było. Kornelia podeszła do jednego stolika i czekała na koleżankę. Minęło 20 minut, a Amanda nie przychodziła. Kornelia postanowiła poczekać jeszcze 10 minut, ale kiedy już tyle minęło, Amandy dalej nie było. Kornelia w końcu wyszła z kawiarni, ale zamiast od razu wracać do domu poszła na spacer. Przechodząc przez most zobaczyła Amanda opartą o barierkę. Kornelia podeszła do dziewczyny.
- Hej Amanda czemu nie przyszłaś.- koleżanka nie odpowiedziała.
- Halo!- Kornie zaczęła machać jej ręką przed oczami.
- Moja matka nie żyje.- rzekła Amanda ze smutkiem w głosie.
- Przykro mi.
- Pogrzeb za dwa tygodnie.- Amanda była bardzo przygnębiona.- A ja nie wiem co teraz zrobić. Nie ma kto się opiekować Aną, ale to nie tylko o to chodzi. Przecież bez matki będę biedna, najpierw mój ojciec, a teraz matka!
- A nie masz tu...- zaczęła Kornelia, ale Amanda jej przerwała.
- Wiem o co chcesz zapytać, nie nikogo z rodziny tu nie ma, a do mojego rodzinnego miasta jest jakiś kawał drogi, a pozatym nie mam ochoty tam wracać. W tamtym mieście nie było dobrze, było źle, nawet bardzo źle.
- Amanda ja nie wiem co powiedzieć, no a może razem z siostrą zamieszkacie u nas?
- Zły pomysł, nie będę się wam przecież zwalać się na głowę.
- Nie zwalisz się nam na głowę, moi rodzice mają dobre serce i przyjmą każdego w skromne progi naszego domu.- Kornelia uśmiechnęła się.
- Nie Kornelia, ja się nie zgadzam, nie będę u was mieszkać i tyle. Moje życie było okropne, więc tak będzie już zawsze.- mówiąc to Amanda sobie poszła.
- Ci nieszczęśliwi zawsze tacy są.- mruknęła Kornelia i takzę poszła, ale w inną stronę niż Amanda.

C.D.N

[Kleo]

Fajne! PISZ CD!!! ))

[Myszoskoczka]

może zmienisz imie Amandy na jakieś inne, Kaczka, bo ja mam obrzydzenie do tego imienia!(ty zresztą chyba też)

A tak w ogóle o pisz dalej!!!