Natrafiłem na bardzo ciekawy artykuł dotyczący karmienia psów myśle że wszystkich się przyda jeśli to przeczytają podaje adres oraz kopiuje te artykuły do forum miłego czytania.
http://soraks.neostrada.pl/klubdoga/artykuly/ozywieniu_1.htmlhttp://soraks.neostrada.pl/klubdoga/artykuly/ozywieniu_2.htmlArtykuł 1
LEKARZ RADZI :
Jeszcze raz o żywieniu cz. I
Lek. wet. Andrzej Majewicz
Lek. wet. Mateusz Michałkiewicz
Błędy żywieniowe hodowców niosą za sobą częste przewlekłe schorzenia psów. Schorzenia metaboliczne wynikające z niedoboru lub z nadmiaru pewnych składników pokarmowych trudno się diagnozuje i równie ciężko leczy. Zachwianie w dopływie materiałów budulcowych wpływa na przemianę białek, tłuszczy i węglowodanów na poziomie komórkowym. Ciągłe żywienie skąpymi w składniki pokarmami o niskiej wartości odżywczej zakłóca funkcjonowanie całego organizmu.
Odpowiednie żywienie ma wpływ na zdrowie psa w każdym wieku czy to suki ciężarnej, karmiącej, szczeniaka, młodzieży intensywnie rosnącej, suk hodowlanych, reproduktorów, czy osobników starzejących się. Żywiąc naszych pupili należy zwracać uwagę: na ilość białka, tłuszczu, węglowodanów, witamin, mikro i makroelementów, na strawność składników karmy, na jakość składników cząstkowych (aminokwasów, kwasów tłuszczowych), na zapotrzebowanie (ruch, wiek, stan fizyczny).
Wielu początkujących "psiarzy" usiłuje oszczędzać na psie. Kupując karmy, zwracają uwagę głównie na cenę. Sama cena musi sugerować z jakich półproduktów, odpadowych przemysłu rzeźnego i spożywczego dana karma została wykonana. Takich karm należy się wystrzegać ! Nie sięgać po nie nawet w warunkach kryzysowych (lepiej podać dobrej jakości pokarm świeży).
Woda. Stanowi zrąb organizmu (80 - 90%). Jest środowiskiem dla przemian biochemicznych, rozpuszczalnikiem dla witamin i substancji mineralnych . Zwierzęta podobnie jak ludzie są bardziej wrażliwe na niedobór wody niż na niedobór pozostałych składników diety. Zwierzę przy niedożywieniu może tracić nawet kilkadziesiąt procent składników masy ciała, takich jak glikogen, tłuszcze, a nawet białka, ale strata tylko 10% wody jest niebezpieczna dla życia, przy stracie 15% zwierze ginie.
Zaleca się ciągły dostęp do wody o dobrej jakości, niezależnie od stosowanego pokarmu. Wyjątek stanowi okres uporczywych wymiotów kiedy to należy przerwać podawanie doustne wody i pokarmu na 24 godz. Zapotrzebowanie na wodę rośnie przy podawaniu pokarmów o podwyższonej zawartości soli mineralnych, przy zwiększonym wydalaniu wody( podwyższenie temp. zewnętrznej, wysiłek, laktacja, biegunka, wymioty, wielo mocz).
Węglowodany - cukrowce - ich nadmiar zostaje po przetrawieniu, odłoży się w organizmie w postaci tłuszczu. Niedobór doprowadza do hipoglikemi(< 2,7 mmcl/l) objawiającej się zaburzeniami pracy układu nerwowego.
Odpowiedni poziom węglowodanów w diecie dostarcza energię oraz wpływa na właściwe funkcjonowanie układu pokarmowego (celuloza, lignina, pektyny, beta - glukony, śluzy i gumy)
Na białka - niezbędny składnik diety każdego zwierzęcia - składa się 20 aminokwasów. Część z nich jest syntetyzowana z amin przez zwierzęta (aminokwasy endogenne). Pozostałe stanowią te aminokwasy, które dostarczane są tylko z pokarmem (niezbędne, egzogenne).
W żywieniu szczególnie należy zwracać uwagę na aminokwasy egzogenne, czy są w karmie, w jakich stosunkach procentowych. Na niedobór białka i aminokwasów egzogennych w diecie szczególnie wrażliwe są zwierzęta rosnące. Wartości odżywcze białka wyznaczają wyliczone wskaźniki np: wartość biologiczna białka WB. Hodowca czy właściciel psiaka ocenia wartość odżywczą podawanego białka na podstawie przyrostu i wzrostu rosnących zwierząt oraz powinien umieć oceniać na podstawie składu aminokwasowego, porównując z minimalnym zapotrzebowaniem na niezbędne aminokwasy, podanym niżej w miligramach na Kcal energii metabolicznej.
Arginina 1,4 Histydyna 0,5 Izolencyna 1,0
Fenyloalanina 1,3 Tauryna 0 Treonina 1,2
Tryptofan 0,4 Walina < 1,0 Leucyna < 1,6
Lizyna 1,5 Metionina 1,2 Metionina + Cystyna 1,5
Białka zbóż wykazują niedobór aminokwasów egzogennych! Należy pamiętać iż gros pokarmów gotowych zawiera niekiedy znaczną ilość produktów zbożowych (dobre karmy są wzbogacane mieszankami paszowymi). Nadmiar białka w diecie jest niepożądany. Długotrwałe podawanie diet wysokobiałkowych doprowadza do uszkodzenia nerek.
Niedobór białka w diecie przejawia się obniżonym przyrostem u psów rosnących a u suk karmiących zmniejszeniem wydzielania mleka. Niedobór białka może być bezpośredni lub pośredni. Bezpośredni - mała ilość białka w pokarmie, mała jego wartość odżywcza, mała ilość pobieranego pokarmu. Pośredni - zaburzenia wchłaniania aminokwasów przy nadmiarze włókna w diecie, nadmierne wydalanie z moczem.
Artykuł 2
LEKARZ RADZI :
Jeszcze raz o żywieniu cz. II
Lek. wet. Andrzej Majewicz
Lek. wet. Mateusz Michałkiewicz
TŁUSZCZE
Zapotrzebowanie dzienne dietach, w zależności od trybu życia, ustalono na poziomie od 8% do 12%. Nadmiar tłuszczu prowadzi do obciążenia trzustki, do podwyższenia poziomu kwasów tłuszczowych we krwi, a w konsekwencji do odkładania tłuszczu, niewydolności układu krążenia.
Tłuszczy nie można wyeliminować całkowicie z diety, ponieważ poprawiają walory smakowe karmy, są nośnikiem witamin A, D, E, K oraz źródłem nienasyconych kwasów tłuszczowych.
Czego można wymagać od karmy, gdy mamy dorosłego psa o średnim zapotrzebowaniu:
BIAŁKO 18% - 22% ,TŁUSZCZ 8%,KWAS LINOLENOWY 1%
ZWIĄZKI MINERALNE
Związki mineralne (mikro-i makroelementy) spełniają różnorakie funkcje w organizmie zwierzęcym od budowy kości do redukcji lub aktywacji procesów enzymatycznych. Zbilansowanie ich ma duże znaczenie dla późniejszego wchłaniania. Nadmiar niektórych mikro- lub makroelementów wpływa na dostępność innych składników mineralnych.
Wapń i Fosfor
Wszyscy zwracają uwagę na niedobory Ca++ u szczeniąt, a zapominamy o uzupełnianiu diety psów dojrzałych i starzejących się. U tych ostatnich najczęściej niedobory pojawiają się przy diecie w której przeważa mięso i produkty odpadowe przemysłu mięsnego bez dodatków mineralnych. Niedobór w diecie Ca++ lub zaburzenie przyswajania doprowadzają do odwapnienia i złamań spontanicznych, ponadto obserwuje się spadek apetytu i zaburzenia płodności. Nadmiar Ca++ w diecie zaburza wchłanianie P. Należy zwracać uwagę, by stosunek Ca do P wynosił 1.2 - 1.4
Sód, Chlor, Potas
Karmy dla psów i domowe posiłki zapewniają nadmiar tych pierwiastków. Odpowiadają one za równowagę między komórką a jej otoczeniem. U psów cierpiących na niewydolność nerek typowa podaż Na+, Cl- i K+ powoduje wtórne nadciśnienie. Właściciele znający dolegliwości swoich pupili muszą zadbać o diety z ograniczoną zawartością Na+, białka oraz fosforu.
Magnez
Kolejny pierwiastek odpowiadający za stosunki wodno - elektrolitowe komórki. Magnez niezbędny jest w wielu procesach fizjologicznych, np.: warunkuje odpowiedni wzrost, pracę mięśni, przemiany metaboliczne tkanki łączącej. Niedobór Mg++ u szczeniąt ma wpływ na zmiejszenie apetytu i w konsekwencji zmiejszone przyrosty, niezborność ruchów, drgawki.
Żelazo
Żelazo jest pierwiastkiem, którego najczęściej brakuje. Mamy do czynienia z zespołem objawów typowych dla anemii. W dietach najlepszym źródłem żelaza jest surowa wątroba. Żelazo trudno przedawkować. Przy odpowiedniej ilości tego pierwiastka nadmiar soli powoduje zaburzenia jego wchłaniania.
Cynk
Pierwiastek ten bierze udział w metaboliźmie skóry oraz ma wpływ na płodność osobników płci męskiej. Wśród ras wrażliwych na niedobór cynku znajduje się DOG (zaburzenia wchłaniania). Niedobór cynku występuje często u osobników intensywnie rosnących, korzystających z karm bogatych w żelazo, wapń oraz składniki ziaren zbóż. Przy schorzeniach skórnych należy zwrócić uwagę na dodatki uzupełniające cynk.
Miedź
Mikroelement uczestniczący w wielu procesach m.in. budowy krwinek czerwonych, przemian katalitycznych itp. Niedobór tego pierwiastka odbija się także na wybarwieniu okrywy włosowej.
Mangan
Opowiada za procesy wzrostowe, razem z cynkiem wpływa na metabolizm w narządach rodnych. Niedobór manganu zaburza przemianę lipidów.
Jod
Niedobór jodu wywołuje podobne objawy jak u ludzi. Pojawia się wole, obrzęki śluzowate skóry, wypadanie sierści i apatia. U zwierząt rosnących może pojawić się deformacja kośćca.
W dietach dla dorosłego psiaka zaleca się następujące ilości związków mineralnych:
Wapń 0,9% suchej masy diety
Fosfor 0,8 %
Potas 0,6 %
NaCl 1,1 %
Magnez 0,04 %
Żelazo 60 mg na 1 kg suchej masy diety
Miedź 7,3 mg
Mangan 5,0 mg
Cynk 50 mg
Jod 1,54 mg
Selen 0,11 mg