Forum Zwierzaki

Wypowiedzcie się na ten temat. :)
Czy Waszym zdaniem taki rodzaj przyjaźni istnieje (albo inaczej ;) - czy 'coś takiego' jest w stanie przetrwać dłużej)?
Czy wg. Was po jakimś czasie zawsze się tak zdarzy, że któraś ze stron (jeśli jest heteroseksualna) poczuje coś więcej niż przyjaźń?...
Czy Wy doświadczyliście lub doświadczacie takiej przyjaźni? Jakie macie zdanie? :wink:

Dalma

to było (http://www.zwierzaki.org/viewtopic.php?t=7704)

ja w nia nie wierze ...

Szukałam i nie znalazłam...

jestem przekonana, że taka przykjaźń istnieje, mało tego od dziecka lepiej rozumiałam sie z płcią przeciwną, więc siłą rzeczy przyjaźnię się z mężczyznami. jest to wykonalne ale zależne od dojrzałoci emocjonalnej obu stron ;)

wiele zależy od człowieka... myślę że wszystko jest możliwe...

oczywiście, że jest możliwa. osobiście nie wyobrażam sobie obracania sie wyłacznie  damskim towarzystwie.

że jest możliwa mówia tylko ludzie którzy tak naprawde nie mieli z niczym takim kontaktu- nie jest mozliwa zdecydowanie "nie" - tydzien temu miałam podobna dyskusje na psychologii -w naturze człowieka nie ma miejsca na taki twór jak przyjazń damsko-meska pozbawiana wszelkich podtekstów na tle seksualno-emocjonalnym, to wymysł nie doswiadczonych nastolatków, kilka lat temu tez bym sie nogami i rekami zapierała  ze oczywiście jest mozliwa

Dokładnie powtórze po absencji.
Jeśli chłopak i dziewczyna się przyjaźnią to co w tym złego? Może się to przerodzić w jakies większe uczucie ale to zależy jak pisała pao od dojrzałości emocjonalnej. Jeśli np. dziewczyna jest dojrzała a chłopak nie- on będzie próbował ją zdobyc.

to nie ma nic wspólnego z tym czy chłopak jest dojrzały to tylko wtedy bedzie chciał ją zdobyc, tu wchodzi przywiązanie, przyzwyczajenie, zazdrośc, uczucie, jakies pociągi takie czy inne chyba ze osobnik jest wyjątkowo szkaradny :P

Ja mam przyjaciela i nigdy między nami nic więcej nie będzie. Znamy sie już 2 lata, mniej więcej od roku jest tak jak teraz, tzn. bardzo duzo ze sobą rozmawiamy (na każdy temat). On ma dziewczynę, bardzo ja kocha i nie planuje tego zmieniać. On nie jest w moim typie, poza tym spotykam sie z kimś innym.  :D

przez dlugie lata mojego zycia przyjaznilem sie wlasnie najbardziej z dziewczyna. W zasadzie bylo to trio, bo w "paczce" byl jeszcze jeden koleś. Teraz jestem z Lilka, przyjazn poszla dalej... Wiec nie mam zdania ;)
W moim zyciu zawsze przewazaly kobiety :P nawet teraz oprocz najlepszego przyjaciela, za jakby "bratnie dusze" robia wlasnie dwie dziewczyny ;) a to na pewno nie przerodzi sie w cos wiekszego :lol:

trzymam dalej moje słowo - brak zdania ;)

Istnieje, zdecydowanie. I moim zdaniem może być głębsza i piekniejsza niż przyjaźń pomiędzy kobietami i mężczyznami.
Sama mam przyjaciela - Profesora.  Może to troszkę inna sytuacja. Poza tym jest ode mnie sporo starszy. Ale ta więź jest bardzo mocna i wiele już przetrwała. To najbliższa mi osoba i jedyna, której tak ufam...

Bardziej wierze w przyjaźń damsko-męską, niż np. damsko-damską.
Ja sama mam tylko jedną zaufaną kumpele, z którą utrzymuje regularny kontakt, reszta to płeć przeciwna... Obserwuje moje znajome, ktore uznają się za przyjaciółki - wszystko to żenada, zakłamanie, ploty, zazdrość... Niektórzy nie dorośli do przyjaźni, a samo słowo "przyjaźń" nabiera przy takich osobach innego znaczenia....
Przyjaźń damsko-męska, czy zamienia się w miłość? Zależy od wielu czynników, więc uważam, że nie zawsze ;)

mam przyjaciół z którymi kontakt utrzymuje od kilku, kilkunastu lat. są to osoby na które zawsze mogę liczyć, pójść do knajpy i dobrze się bawić. jestem dla nich jak kumpel, przyjaciel a przede wszystkim człowiek. mój mąż ma dwie przyjaciółki. nie ma w tym nic dziwnego ani miejc na podteksty.
 monikaa, czy ty lubisz sama siebie? odpowiadać nie musisz ale patrząc na Twoje posty zastanawiam sie czy również pojęcie szczęście jet dla Ciebie fantastyką i to nawet nie naukową.
przyjaźń jest możliwa choć nie raz spotykałam się z brakiem zrozumienia (szczególnie u zazdrosnych dziewczyn moich przyjaciół) ale wystarczyło kilka wspólnych spotkań by mauczyły sie, że to jest możliwe. możliwe i piękne

Monikaa zauważ że jesli chłopak i dziewczyna się przyjaźnią zazwyczaj chłopak chce ją zdobyć. A z tego co wiem- chłopacy dłużej dojrzewają :P Takie jest moje zdanie ;)

Zależy w jakim wieQ. Np. mniejsze dzieci na pewno :) Albo tacy w wieku 10-13 lat. Potem to już nie bardzo... :?

Chłopacy w etapie rozwoju emocjonalnego poszukuja przyjaźni*. Jesli nadarzy się okazja żeby "chodzić" z jakąś dziewczyną* to chłopak zacznie ją zdobywac ;) Taki jest ten okres... no niestety :P


no bardziej miłości
albo chłopakiem  :lol:

pao - odpowiadam:
tak lubie siebie ale szczeście to dla mnie pojęcie abstrakcyjne, kiedys byłam szczęśliwa ale teraz jakos nie widze szansy na to zeby tak miało byc znowu -dobry z Ciebie psycholog mysle ze widzisz więcej niż piszesz.
pozdrawiam

szczeście to dla mnie pojęcie abstrakcyjne

Oj Monika :) Szczęście jest jak piesek który kołonas się błąka :) Nie wie gdzie iśc bo wszędzie go mogą wyzucić a trafia tylko do nielicznych którzy czekają na nie z otwartymi rękoma. Musisz tylko otworzyć i dac szczęściu szansę a na pewno Cię nie opuści ;)

PS. Ależ ze mnie filozof  :lol:

Oczywiscie,ze wierze. Fakt, moze sie zdarzyc,ze jedna ze stron bedzie chciała jakiegos głebszego uczucia, to i tak wierze w taka przyjazn. Napewno jest szczersza i prawdziwsza niz jak ktos tu napisał: damsko-damska. Wiadomo jak to z dziewczynami jest. Faceci sa lepsi :wink:

ale masz racje Golden(ko), a w szczęściu istotne jest to, że ono jest zawsze obok nas tylko, my je omijamy i niedoceniamy. Monikao, Twoje szczęście jest obok ale może wyglądać już całkiem inaczej niż to które pamietasz. zmiana jest jedyna pewną rzeczą na tym świecie i to jest piękne. a co do przyjaźni to wszystkimi czterema kończynami jestem za!!!

Istnieje, zdecydowanie. I moim zdaniem może być głębsza i piekniejsza niż przyjaźń pomiędzy kobietami i mężczyznami.
Sama mam przyjaciela - Profesora.  Może to troszkę inna sytuacja. Poza tym jest ode mnie sporo starszy. Ale ta więź jest bardzo mocna i wiele już przetrwała. To najbliższa mi osoba i jedyna, której tak ufam...

Niestety czasami dorośli faceci szukają w młodych dziewczynach czegoś innego, niż one by chciały, aby w nich szukano... :roll: (nie mówię tu o Profesorze ;) )
Hm.. wydaje mi się Kasiu, że między Tobą a Profesorem jest jakaś inna więź... Może bardziej duchowa? ;)

że jest możliwa mówia tylko ludzie którzy tak naprawde nie mieli z niczym takim kontaktu- nie jest mozliwa zdecydowanie "nie" - tydzien temu miałam podobna dyskusje na psychologii -w naturze człowieka nie ma miejsca na taki twór jak przyjazń damsko-meska pozbawiana wszelkich podtekstów na tle seksualno-emocjonalnym, to wymysł nie doswiadczonych nastolatków

jak to w naturze czlowieka nie ma miejsca na przyjaźń? przecież czlowiek jest zwierzęciem spolecznym i poza partnerem seksualnym(reproduktorem) potrzebuje również stada...
mam kolegów(przyjaciól) facetów. Delikatny podtekst seksualny zawsze będzi eistnial w kontaktach damsko-męskich(wszystkich!), ale jest to raczej zauważenie w tym drugim czlowieku kobiety/mężczyzny, a nie chęć zamienienia znajomości w milość/seks Ale fakt przyjaźń kobieta-męźczyzna czasem przeradza się w milość...

Cytat: kasia

Istnieje, zdecydowanie. I moim zdaniem może być głębsza i piekniejsza niż przyjaźń pomiędzy kobietami i mężczyznami.
Sama mam przyjaciela - Profesora.  Może to troszkę inna sytuacja. Poza tym jest ode mnie sporo starszy. Ale ta więź jest bardzo mocna i wiele już przetrwała. To najbliższa mi osoba i jedyna, której tak ufam...

Niestety czasami dorośli faceci szukają w młodych dziewczynach czegoś innego, niż one by chciały, aby w nich szukano... :roll: (nie mówię tu o Profesorze ;) )
Hm.. wydaje mi się Kasiu, że między Tobą a Profesorem jest jakaś inna więź... Może bardziej duchowa? ;)

Jest duchowa... Ale to nadal przyjaźń. Może tylko przeszła w bardziej zaawansowany etap, więź sie jeszcze pogłębiła :)

dla was więź duchowa nie wchodzi w przyjaźń?  :)

wchodzi, oczywiscie. Ale Dalma miała chyba na myśli więź duchową troszkę inną, jeśli uwzględnić, że Profesor jest księdzem.
Po prostu próbuje  powiedzieć, że to jest normalna przyjaźń, każde z nas jest tak samo ważne, każde daje coś drugiemu, pomaga. A nie, że on jest moim przewodnikiem duchowym czy czymś w tym rodzaju... ;)

Istnieje też tzw. miłość ale nie taka "całkiem" ;) Taka miłość przejawia się np. w rodzinie. Ja mogę napisać "kocham swojego kuzyna" oczywiście nie znaczy to że kocham go że się w nim zakochałam  :P Po prostu miłość rodzinna ;) Kasiu może między Tobą a profesorem jest taka "miłość rodzinna"? ;) Ty traktujesz go jak brata on Ciebie jak siostrę i na tym się kończy ;)

PS. Chyba nikt nie ma przewodnika duchowego ;) Przewodnikiem duchowym dla każdego człowieka jest jego wiara czy Bóg :) No ja to tak rozumię  :lol:

Przyjazn damsko męska? Dawniej powiedzialabym ze tak, teraz.. to wlasciwie tez ale jest bardzo trudno o nią (przynajmniej w moim wieku). Nigdy nie wiem czy warto byc dla kolegi miłym, ot tak.. bo najczesciej on sobie potem za duzo wyobraza. Ale mimo wszytsko mam dobrych znajomych i jakos wszytsko sie uklada :)

Goldenko, nie, to nie jest 'miłośc rodzinna" jak to nazywasz.
Miłości są różne rodzaje, w tym ta rodzinna właśnie, ale to nie oznacza, że ona jest 'nie całkiem'. Ma swoją wartośc, jest cenna i ważna. Podobnie jak inne rodzaje miłości - miłośc do Boga, miłośc ojczyzny itd. Przyjaciół tez można kochać. A nawet trzeba - bo prawdziwa przyjaźń opiera się własnie na miłośći. Dlatego mogę bez żadnych wyrzutów powiedziec, że kocham Profesora. On te mi to powiedział. Często sobie powtarzamy, tak dla przypomnienia ;). I oczywiste jest, że nie chodzi tutaj o miłość relacji chłopak-dziewczyna.  :wink:

Jeśli chodzi o przewodnika duchowego - taki istnieje. To często używana nazwa. I najczęsciej takim przewodnikiem dla jakiejś osoby jest ksiądz (chodź niekoniecznie).

wchodzi, oczywiscie. Ale Dalma miała chyba na myśli więź duchową troszkę inną, jeśli uwzględnić, że Profesor jest księdzem.

Nie do końca to miałam na myśli. ;)

Kasia no właśnie o to mi chodziło ;) Nazwałam to "miłością rodzinną" no najwyraźniej źle ale kochasz profesora "po przyjacielsku" ;) Ja np. kocham swoją przyjaciółkę "po przyjacielsku" co nie oznacza że jestesmy "kochające inaczej"  :lol:

Dobra mam zamiar włączyć sie d otego tematu, wiec ja mam doskonały kontakt z płcią przeciwną a tak wogóle mam 15 lat i ja do koleżanek sie przytulam itd. na przerwach ale nie jestem babiarzme który ma tylko za koleżanki dziewczyny ale mam ze wszystkimi dobry kontakt i umiem ze wszystkimi osobami nawet z tymi którcyh nikt nie lubi pogadać. :)

Przyjaźń damsko - męska nie istnieje.
Zawsze przerodzi się w miłość.

Nie mylcie pojęcia przyjaźni z kumplowaniem się, lubieniem się czy kolegowaniem.  :)

To oczywiście moje zdanie.  ;)

ja tych pojęć nie mylę Sal, a jednak mam przyjaciół płci przeciwnej...kumpli i znajomych też...

ja tych pojęć nie mylę Sal, a jednak mam przyjaciół płci przeciwnej...kumpli i znajomych też...

ja też

Przyjaźń damsko - męska nie istnieje.
Zawsze przerodzi się w miłość.

Nie mylcie pojęcia przyjaźni z kumplowaniem się, lubieniem się czy kolegowaniem.  :)

To oczywiście moje zdanie.  ;)

Sporo osób własnie myli te pojęcia... Nie tylko w kontaktach damsko-męskich. Szkoda...
i ja, jako wybitny nadrważliwiec na punkcie mylenia tego wszystkiego ;), stwierdzam raz jeszcze - przyjaźń damsko-męska istnieje :)

Ja także uważam, ze przyjaźń damsko-męska moze istnieć :) i nie zawsze przeradza się w miłość...

tak właśnie wpadło mi do głowy jedno, że to czy taka przyjaźń moze iostnieć zależy przede wsystkim od nas samych. jezeli zakładamy, ze nie może to jej nie bedzie, bo każdego czlowieka płci przeciwnej będziemy traktować jak adoratora, jeżeli zakładamy, że istnieje to będziemy mieli szanse na znalezienie takiej przyjaźni a doświadczenie z czasem pozwoli nam rozróżniać osobniki chcące te przyjaźń pogłębić i to znów od nas zależy czy jej na to pozwolimy.

Dobrze powiedziane.
Pewien osobnik kiedyś powiedział mi, ze chyba nie wierzy w taką porzyjaźń. Ale nie był do końca pewien. Zapytałam, czy pozowli sobie udowodnić jej istnienie... Pozwolił. I uwierzył...

A ja sadze ze istnieje... ale... jest wiele ,,ale" ;) Jezeli taka przyjazn trwa dlugo to naprawde jest prawdziwa i wspaniala przyjazn :) Ja niby mialam przyjaciela... super sie rozumielismy, ja mu o wszystkim mowilam, swietnie sie ze soba czulismy... ale to z mojej strony nie byla milosc... tylko szkoda ze tylko z mojej  :roll: No a jakos sie wszystko potoczylo ze sie teraz omijamy szerokim lukiem  :lol:  :?

Ale wierze ze moze istniec :) I istnieje bo znam pare naprawde swietnych przypadkow ktorym az zazdroszcze super kontaktu i tej ich przyjazni ;)

Nie rozumiem. Czemu takie "cos" miałoby nie istnieć :?:
Ja osobiście mam przyjaciół - i to tylko w męskim gronie. Nie wierze natomiast w przyjaźń damsko - damską [ale uwierze jesli spotkam naprawdę jakąś godną zaufania osobniczkę ;) ].
Powracając do moich męskich przyjaciół. Mam 14 i znam się z nimi naprawdę długo. I jestem pewna, że w żadnym wypadku nie będzie miłości - ani z mojej ani z ich strony.

Przyjaźń damsko-męska istnieje ;) Mam przyjaciela i się bardzo dobrze rozumiemy, a sobie nawet nie podobamy :) I wiemy, że nie zakochalibyśmy się w sobie :) Kocham go, ale jako przyjaciela :) Tylko, albo i aż....

Istenieje! Mam wielu przyjaciół w chłopakach, do których nic więcej prócz przyjaźni nie czuję.  :D

if  milosc = postrzeganie sekualnosci =1
then
przyjazn = postrzeganie seksualnosci <1 and niechęc > 0

cos takiego..
  Bardzo trudno lawirowac pomiedzy uczuciem milosci rodzącym się do naszego
partnera w przyjazni - a uczuciem niechęci powodowanym przez aseksualnosc..
Nie wiem dlaczego tak jest ale widze to po znajomych. Mam kolege ktory AUTENTYCZNIE jest aseksualny - faceci go nie postrzegają jako konkurenta - a kobiety jako kochanka...
 I w tym problem. On jest naprawde szczerym oddanym przyjazni czlowiekiem... ale u kobiet on budzi obrzydzenie ?! A za to cay panowie co to niby przyjaciele ... a tylko czekają by do lozka doprowadzic... są uwazani za wspanialych kompanów :?

  sądzę ze przyjazn miedzy faceten a kobieta jest mozliwa... ale cały czas trzeba regulowac tą funkcję i nie mozna pozwolic jej robic wszystkiego co ona zechce...
Sam mialem przyjaciolki ... o ktorych wstyd sie przynac ale nie raz mi sie fantazjowalo w serduchu...  :roll:

Wszystkie dziewczyny z mojej klasy (poza dwoma innymi - jakieś takie psychiczne, całą przerwę w toalecie damskiej siedzą, a na lekcji gadają, nawet jak pani je rozdzieliła) uważam za koleżanki, dziewczyny typu córka znajomych moich rodziców to też moje koleżanki, ale z żadną nie zanosi się na nic innego (I DOBRZE :P )

przyjazn damsko- meska?? oczywiscie, ze istnieje  :wink:  :wink:

Ja nie wierze w taki typ przyjazni... jesli obie strony sie dobrze rozumieja to raczej cos zaiskrzy;)

Pisałam wyżej, że przyjaźń damsko-męska istnieje.... Ale teraz sama nie wiem.... Ostatnio mój przyajciel dziwnie się zachowuje... Mówi, że "wielka miłość rodzi się z prawdziwej przyjaźni" itd... A ja jestem jego jedyną przyjaciółką.... Ogólnie jest dziwny... Jakiś troskliwszy itd.. Co ja mam myśleć? :?

może ma nadzieję, że ta przyjaźń przerodzi się w coś głębszego...
to sie zdarza, ale wystarczy poważnie i szczeże porozmawiać i powinno być dobrze :)

wierze w tak przyajzn i chyba moze byc nawet lepsza niz przyjaz damo-damska i mesko-meska

a ja sie właśnie sparzyłam. koleś, z którym sie niby przyjaźniłam, albo przynajmniej bardziej znałam, wczoraj napisał mi takie esemesy, że po prostu zwątpiłam.
ale w sumie to wierze w coś takiego.

ja w takie coś nie wierze niestety... jestem taka, ze jak raz się na kimś zawiodę to później ciężko mi się spowrotem do czegoś (kogoś) przekonać... moja historia byla o tyle beznadziejna, ze z przyjaźni zrobiło się coś więcej... a później ten niezapowiedziany KONIEC

Jak już pisałam w podobnym temacie chwilkę temu... PRZYJAŹŃ Damsko-Męska istnieje według MNIE. Ja swoich największych przyjaciół mam w gonie płci męskiej. W sumie mam jedną przyjaciółkę (kobietę) tylko, na której nigdy, przenigdy się nie zawiodłam (ANIU... wiesz że o Ciebie chodzi :) ). Reszta przyaciół to mężczyźni... bez żadnych podtekstów, po prostu prawdziwa przyjaźń.

ja w takie coś nie wierze niestety... jestem taka, ze jak raz się na kimś zawiodę to później ciężko mi się spowrotem do czegoś (kogoś) przekonać... moja historia byla o tyle beznadziejna, ze z przyjaźni zrobiło się coś więcej... a później ten niezapowiedziany KONIEC

A ja się znowu powtórzę. To, że raz nie wyszło, nie znaczy, że już nigdy się nie uda...  :roll:

Kasiu, ale wiesz, że większość ludzi ma to do siebie, że zraża się niepowodzeniami... :(

ale to tylko od nich zalezy czy tak będzie...
gdyby wszyscy mieli  takie podejście to nadal mieszkalibyśmy w jaskiniach i jedli to co uda się znaleść...
wszyscy wiecy wynalazcy mieli wpierw potężną ilość "porażek" by wymyśleć i stworzyć jedną rzecz...

Ja wierzę w taką przyjaźń, sama mam wspaniałego przyjaciela chłopaka, na tym się kończy i będzie kończyło ;)

Jest tak: W przyjażniach z chłopakami może się zrodzić coś większego. To dlatego, że lubicie ze sobą spędzać czas, doskonale się rozumiecie, więc nic w tym dziwnego. Jednak często traktuje się swoich przyjaciół jak braci. Mówimy im prawie wszystko, ale to w końcu bracia  :D

Problem jest wtedy jak jedna osoba już od początku znajomości liczy na to, że przyjaźń przerodzi się w miłość także u tej drugiej osoby... A druga strona chce zatrzymać się na etapie przyjaźni...

Dzisiaj przeżyłam kilka strasznych godzin - zwątpiłam w przyjaźń i w mojego przyjaciela przede wszystkim. Nie minęły 4 godziny a udowodnił mi, jak bardzo się myliłam....  :roll:  :)

Problem jest wtedy jak jedna osoba już od początku znajomości liczy na to, że przyjaźń przerodzi się w miłość także u tej drugiej osoby... A druga strona chce zatrzymać się na etapie przyjaźni...

Jak się poznaje kogoś, nie można od razu liczyć na przyjaźń! Trzeba kogoś dobrze poznać, zakolegować się, a potem dopiero myśleć o przyjaźni!

Trzeba kogoś dobrze poznać, zakolegować się, a potem dopiero myśleć o przyjaźni!

niekoniecznie. mam przyjaciół którzy zostali nimi od pierwszego wejrzenia. to coś jak miłość ale braterska... widzisz człowieka i rozmawiasz jakbyście znali sie sto lat jak nie dłużej...

Niby... Ale ja muszę poznać człowieka, żeby wiedzieć, czy mogę mu ufać!

niekoniecznie. mam przyjaciół którzy zostali nimi od pierwszego wejrzenia. to coś jak miłość ale braterska... widzisz człowieka i rozmawiasz jakbyście znali sie sto lat jak nie dłużej...

mam dwie bardzo bliskie osoby (nie lubie slowa przyjaciele ), i tak jak pao mowi, od razu sie nimi staly...
...sto lat albo i dluzej... ;)
spojrzysz, albo powiesz jedno slowo, a one juz wiedza co masz na mysli...dziwne uczucie, ale naprawde fajne...czuje sie bliskosc :)

Niby... Ale ja muszę poznać człowieka, żeby wiedzieć, czy mogę mu ufać!

to sie czuje...oczywiscie moze byc to mylne uczucie ( ale zadko ), tak samo mozna sie pomylic jak  kogos poznajesz, tyle ze jest to rozlozone w czasie...

ja muszę poznać człowieka, żeby wiedzieć, czy mogę mu ufać!

i właśnie dlatego późniejsze "rozczarowania" tak bolą. ja nie zakadam, że jednej osobie mogę ufać a innej nie. przyjaciołom ufam tak jak i inyym ludziom i poruszam z nimi te same tematy tylko, że na głębszym poziomie zrozumienia :)
rozum nie rozpozna własciwego człowieka...

No pewnie, że tak.

Czy Waszym zdaniem taki rodzaj przyjaźni istnieje (albo inaczej  - czy 'coś takiego' jest w stanie przetrwać dłużej)?

Nie moim zdanim nie jest w stanie przetrwać dłużej.

Czy wg. Was po jakimś czasie zawsze się tak zdarzy, że któraś ze stron (jeśli jest heteroseksualna) poczuje coś więcej niż przyjaźń?...

Tak

Czy Wy doświadczyliście lub doświadczacie takiej przyjaźni? Jakie macie zdanie?

Doświadczyłam tak myślałam na początku lecz co się potem okazało? Że chłopak z ktorym sie przyjaźniłam czuł do mnie coś więcej i się przyjaźń skończyła /

Zorba... aile takich przypadków miałaś???
myśle, że to iz nam coś się przytrafiło, bądź nie to nie oznacza, ze tego nie ma...

istnieje. w moim przypadku wszystko na szczescie sie uklada, tylko najczesciej zdaza sie wlasnie tak ze jedna ze stron sie zakochuje w drugiej i pojawiaja sie schodki. jesli bedziecie umieli sobie z tym poradzic to ta przyjazn przetrwa a jesli nie no to przykro mi ale to bedzie definitywny koniec. zreszta tak bywa ze jak tylko pojawia sie glebsze uczucia wszystko sie konczy migusiem  :roll:

ja miałam dokładnie taki sam przypadek jak Zorba, tylko że z mojej strony były tylko zamiary dobrego kumplostwa, a on 'na siłe' próbował mnie przekonać żebyśmy ze sobą chodzili  :?

a tak to mam dobrych kolegów z klasy, i można powiedzieć że przyjaźnie się z instruktorem z obozu jeździeckiego  8)

ja wierzę w taki rodzaj przyjaźni... chociaż czasem pojawia się pytanie "czy to jest przyjaźń? czy to jest kochanie?" ostatnio też sobie to pytanie zadawałam, ale to jednak jest przyjaźń ;) a z drugiej strony, to chłopak i dziewczyna, którzy są ze sobą powinni nie tylko się kochać (w sensie uczucia :hehe:) ale też przyjaźnić  :wink:

Moim zdaniem taka przyjazn istnieje! ;)

Ja mam przyjaciela który mnie traktuje jak jego mlodsza siostre,a ja sie w nim zabójalam!!!!!
To byla dla mnie TRAGEDIA!!!!!!
oczywiscie nie powiedzialam mu tego, i bylo mi naprawde ciezko!

Ale na szczescie wszystki sie skonczylo Happy bo w tym nie szczesciu znalazlam mojego terazniejszego chlopaka!
oczywiscie na poczatku bylo mi trudno, ale poznalam mojego chlopaka który nie byl wtedy moim chlopakiem i nawet nie mialam zamiaru zeby byl, ale tak sie sprawdy potoczyly ze go polubilam i to Bardzo i zaczelismy razem chodzic :)
A Przyjaciel zostal przyjacielem.( a wienc moze to nie bylo takie prawdziwe kochanie tylko zaurocznie)

a ja mam przyjaciela - faceta ;) I chyba tylko na tym się zakonczy ;)

uwazam ze jest to mozliwe! i nic sie nie zdarzy :roll:

ja od 8 lat mam przyjaciela-faceta i czasem łatwiej mi się z nim gada niż z niektórymi babkami  :wink:  można mu wszystko powiedzieć itd...
od początku ani z mojej strony,ani z jego nie było żadnych większych uczuć,po prostu nie wyobrażam sobie w nim się zakochać...i gadamy o tym,jesteśmy szczerzy i to mnie cieszy...zawsze on mi podpowie co nieco o chłopakach,ja mu o dziewczynach i jest spoko...
niektórzy znajomi ze szkoły ,którzy ledwo nas poznali to myślą,że jesteśmy para...ale ci co nas znają to dobrze wiedzą,że nic nie ma i nie będzie...
kochałam kiedyś swojego przyjaciela...niby przyjaciela.bo jakoś nigdy nie byłam z nim na tyle szczera co z tym prawdziwym przyjacielem...i ten prawdziwy przyjaciel od razu mnie uprzedzał przed nim,ale cóż musiałam się sama przekonać na własnej skórze... :wink:

Ja już nie potrafie gadać z moim przyjacielem.... On powiedział mi to.. powiedział, że on też nie potrafi.... To koniec? :(

Ja wierzę w dalszym ciągu w przyjaźń między chłopakiem a dziewczyną. Dlaczego w dalszym ciągu? bo już masa osób tłumaczyła mi na róźne sposoby,że taki 'twór' po pewnym czasie albo przeradza się w miłość albo się rozpada,bo jedno kocha a drugie nie. I jest problem.
 Ja mam jednego przyjaciela...ale ta nasza przyjaźń zaczyna awansować wyżej:) tak więc sprawdza się to co mi wałkują od początku znajomi,ale ja i tak uparcie wierze,że "coś" takiego istnieje.

nie wiem sama co na ten temat myśleć, w sumie więcej mam znajomych płci brzydszej i z nimi się lepiej dogaduję,
ale czasami czuję, że z ich strony to coś więcej niż tylko znajomość, oczywiście nie mówię o wszystkich
na szczęście jestem na tyle wyrozumiała i taktowna, że nigdy nie dam odczuć drugiej osobie, że mnie nie interesuje

na szczęście jestem na tyle wyrozumiała i taktowna, że nigdy nie dam odczuć drugiej osobie, że mnie nie interesuje

Tylko takie postawienie sprawy może mieć różne konsekwencje. A najbardziej proawdopodobną jest zbytnie zaangażowanie się tej drugiej osoby, przekonanej, że jednak odwzajemniamy jej uczucie.

nie o takie zainteresowanie mi chodziło, mój błąd, bo nie sprecyzowałam,
chłopakom daje do zrozumienia, że są fajnymi kumplami i do kina się możemy wybrać owszem, ale jako przyjaciele
nie zrywam kontaktu

ehh.... ja jakos nie potrafie uwierzyc w uklady damsko-meskie jako przyjaciele...bo wkoncu jedne albo druga strona pocuje cos wiecej niz przyjazn i  wtedy jak na moje robi sie kupka...

ehh.... ja jakos nie potrafie uwierzyc w uklady damsko-meskie jako przyjaciele...bo wkoncu jedne albo druga strona pocuje cos wiecej niz przyjazn i wtedy jak na moje robi sie kupka...

Ale z takich sytuacji tez mozna wybrnąć i jeszcze sporo przy tym zyskać. Nie jest to łatwe i czasem bardzo boli, ale to możliwe. Sama sprawdziłam.

ja miałam sąsiada..młodszego o 2 lata ode mnie i wszędzie chodziliśmy razem..ale jakoś nigdy nie przerodziło sie to w miłość może z powodu wieku..

Moim zdaniem jest niemozliwa ;) Jedna strona przewaznie jest zauroczona drugą ;)

a moim zdaniem zalezy przede wsyztskim od osoby z ktora sie przyjaznisz,

Hmm... taaak, ze mną kumplują się faceci... bo nie jestem atrakcyjna i taka przyjaźń może istnieć... może to jest fear...

Bo np. moja koleżanka która jest super atrakcyjną kobietą chyba nie ma prawdziwych przyjaciół wśród facetów... Bo każdy, nawet jeśli wcześniej dostał od niej kosza i tak się do niej klei... Niby przyjaźń, a przeciwko macanku czy pogapieniu się nie mają nic przeciwko... :? To wredne jak podpretektem przyjaźni, facet na prawdę myśli o czymś innym... Oglądałam dziś rano "Na wspólnej" i było z tą jak jej tam i Igorem... No i ona mówiła mu jakto zawsze był dla niej przyjacielem, itp. a on że odpoczątku ją kochał. Odniosłam wrażenie, że on wogóle by się nią nie zaiteresował, chorą w tym szpitalu jakby nie poczuł do niej mięty... poczułam w tym momencie niesmak... (Ale przykład se znalazłam...)
Także piszecie, że jest możliwa przyjaźń damsko-męska jest możliwa, piszecie co odczuwacie... pytanie czy faceci z którymi się kumplujecie też czują do was przyjaźń...

Co do przyjaźni przeradzajacej się w miłość... ja wiem... kumplowałam się z jedym chłopakiem od piątej klasy podstawówki... a w trzeciej gimnazjum poprosił mnie o chodzenie, ja się bałam, że to zniszczy naszą przyjaźń ale koleżanki powiedziały, zgódź się, najwyżej znowu będziecie przyjacółmi... no faktycznie... choć teraz często mamy do siebie jakieś żale... :( Ciekawa jestem co teraz do mnie czuje...

Lecąc dalej, też myślę że mylicie pojęcia, nie wszystkie, ale częśc z was, macie naście lat i "przyjaźnią" nazywacie znajomości szkolne, w gronie klasowym, podczes gdy o większości z tych ludzi nie wiecie wiele... Przyjaźń potrzebyje czasu, prób, szczerości, bliskości...

Lecąc dalej, też myślę że mylicie pojęcia, nie wszystkie, ale częśc z was, macie naście lat i "przyjaźnią" nazywacie znajomości szkolne, w gronie klasowym, podczes gdy o większości z tych ludzi nie wiecie wiele... Przyjaźń potrzebyje czasu, prób, szczerości, bliskości...

Dokładnie... Większość ludzi myli te pojęcia. Sama mam kolegę z byłej klasy, który zawsze mówi o mnie, że jestem jego przyjaciółką, ale to raczej dobre koleżeństwo. Przerażają mnie natomiast stada rozchichotanych i plotkujących małolat na szkolnych korytarzach. Zawsze opowiadają 'bo ja z moimi przyjaciólkami'. Ja sie pytam czm w takim razie jest przyjaźń.

Zgadzam się całkowicie, że przyjaźń potrzebuje czasu i prób. Pamiętam, co ja przeżyłam, żeby sie w tej przyjaźni upewnić, przekonać o niej... BYłam tak paskudnie zazdrosna nim całkowicie mu zaufałam... Strasznie po prostu. Na szczęście teraz mi przeszło i jestem już tylko zazdrosna :lol:  A powaznie to natrudniej było mi się pogodzić z tym, że Profesor tak często nie ma czasu nie tylko dla mnie, ale w ogóle na nic nie ma czasu, że często się nie widzimy porzez cały tydzień i zdarzy mu się nie odpowiedziec na wiadomośc na gg albo na maila. Kiedyś myślałam, że mnie po prostu olewa, ateraz wiem, ż enie ma czasu albo jest juz tak skrajnie zmęczony, że zwyczajnie nie ma siły...

Jasne ze tak ! ! !  Moja kolezanka Iwona miala chlopaka ze swojej klasy, chodzili ze soba ponad rok, a teraz sa najlepszymi przyjaciolmi ! ! !  Chociaz wszyscy (razem ze mna :P) tweirdza że ze sobą chodzą, to i tak widac ze sobie ufaja itd xD Jak przyjaciele . . .

Czy można wierzyć w przyjaźń dziewczyny z chłopakiem? Czy istnieją przypadki, że żadna z osób nie poczuje do drugiej nic więcej? Jak można walczyć z zauroczeniem? Czym się różni według was zauroczenie od miłości? Jaka jest granica pomiędzy przyjaźnią a czymś więcej? Co robić żeby jej nie przekroczyć? Lubicie dużo pisać i interesują was opinie na ten temat, śmiało piszcie :mrgreen: Pozrowienia dla wszystkich wchodzących i szczęscia w miłości :kocham:

Ja uważam, że może być możliwa przyjaźń z chłopakiem- wiem o tym, bo mam męskich przyjaciół:D Mało, bo mało, ale mam;)
A czym się różni zauroczenie od miłości... E, nie lubię odpowiadać na takie pytania :lol: :P

No w końcu masz 15 lat, jeszcze mnóstwo życia przed Tobą :o ale uwierz mi ja też mam jakieś tam przyjaciółki, z którymi się spotykam i nic nie czuje, ale według mnie nie można spotykać się z dziewczyną często i mówić, że to tylko przyjaźń, bo napewno któraś ze stron nie wytrzyma, więc jakby nie patrzeć to przyjaźń damsko-męska na dłuższą mete staje się nieosiągalna :wink:

Ja nie balon, nie pękam:P
Może i prawda, ale na razie trzymam się swojej tezy:P

Temat ciekawy aczkolwiek byl juz poruszany na forum ;)
http://www.zwierzaki.org/index.php/topic,15562.0.html
http://www.zwierzaki.org/index.php/topic,7704.0.html
skorzystaj z wyszukiwarki zanim otworzysz nowy wątek  :P

Wcale nie mówie, że nie masz racji, bo czasami racji może być wiele i na niektóre pytania nie da się jednoznacznie odpowiedzieć, dlatego dziękuje za Twoją opinia, nawet różną :)


Data wysłania: 2005-07-29, 21:52

---

Temat ciekawy aczkolwiek byl juz poruszany na forum ;)
http://www.zwierzaki.org/index.php/topic,15562.0.html
http://www.zwierzaki.org/index.php/topic,7704.0.html
skorzystaj z wyszukiwarki zanim otworzysz nowy w&plusmn;tek :P

Wiem, że był poruszany kilka razy, ale od kilku miesięcy nikt tam nie pisał, więc chciałem otworzyć swój właśny wątek:)

Ni ma problemu.
Jak tak mi wszyscy zaczną dziękować za wypowiedzi, zacznę pobierać 2 zł od kwestii i będę miała na cyfrówkę :niom:

Tak samo możliwa jest przyjaźń z chłopakiem, jak i z dziewczyną. Tak uważam, choć żadnej z nich raczej tak naprawdę nie doświadczyłam. Jest możliwa, o ile w ogóle jakakolwiek przyjaźń jest możliwa. Takie same zagrożenia są w przyjaźni d-m, m-m jak i d-d.

ja mam męskiego przyjaciela :)

Opowiem Wam co się stało podczas obozu.
Był tam taki Krzysiek. Ma 18 lat i jest z Pruszkowa. Ciągle puszczał mi sygnały i moja przyjaciółka powiedziała, że ciągle na mnie zerka. No to ja już inaczej nastawiona, humor super i w ogóle. Po 1 czy 2 dniach ona mówi mi, że on ma dziewczynę i od razu humor zjechał do najniższego poziomu. Nic nie robiłam, bo widziałam, że jest szczęśliwy i nie chciałam mu psuć związku. Z biegem czasu się z nim bardzej kolegowałam, dobrze nam się rozmawiało i w ogóle. Drugiego dnia w Budapeszcie jak byliśmy sami, na basenie po prosił mnie żebym została jego przyjaciółką. Powiedział, że bardzo dobrze mu się ze mną rozmawia i chciałby do mnie czasami zadzwonić jakby miał jakiś problem. Zgodziłam się. Całe dwa dni w Budapeszcie ciągle mnie zaczepiał, razem wszędzie chodzilismy, żartowaliśmy i traktowałam to po przyjacielsku, bo szanowałam to, że ma dziewczyne. Po powrocie do domu gadałam na gg z jego siostrą, która też była na obozie i powiedziała mi, że Krzysiek chciał mnie zeswatać z takim Marcinem (on też był na obozie i miał 14 lat), bo podobałam się mu (czyli Krzyśkowi) i gdybym była zajęta to by go tak nie kusiło, ale nie udało mu się, bo jak dla mnie to Marcin jeszcze nie dorósł, ponieważ ciągle zabawy mu były w głowie :roll: Najdziwniejsze w tym wszystkim jest to, że pomimo tego, że Krzysiek strasznie mi się podoba (nie tylko z wyglądu, ale głównie z charakteru) to fakt, że jestem jego przyjaciółką sprawia, że naprawdę chcę żeby był szczęśliwy i jak ostatnio miał problem w związku bardzo chciałam żeby wszystko skończyło się dobrze i nie jestem zazdrosna o tą Martynę. Dzięki temu, że on jest szczęśliwy to ja też. Moja siostra cioteczna dziwiła mi się. Na własnym przykładzie mogę Wam powiedzieć, że przyjaźń damsko-męska istnieje :)

Właściwie wierzę bardziej w przyjaźń damsko - męską niż damsko - damską...
Z moimi przyjaciółmi Pawłem i Darkiem nigdy się nie pokłóciłam, Pawła znam 7 lat a Darka od urodzenia...
Z Angela i Kaśka kłóciłam się już 100 razy
Chociaż ostatnio przyjaźnię się z Paulą i Iwoną, i nie mogę powiedzieć że ta przyjaźń nie jest wspaniała. Rozumiemy się bez słów i nie było jeszcze ani jednej kłótni...

Ja uważam, że jest możliwa na dłuższą metę.

Bo chłopak nigdy nie rzuci focha, nie pokłóci się (no są przypadki) a dziewczyny to by się kłóciły, obrażały, nadawały  jak jędze :roll: nie mówie tu o wszystkich ale moje przyjaciółki okazuje się że takie są... nie mam takiego przyjaciela, mam jednego przez neta on mówi do mnie siostro a ja bracie :P no i moge mu wszystko powiedzieć a on mi ;)

No ale to z kolei nie to samo jak spotkać się z takim swoim przyjacielem(mówię tu o chłopaku:D) i wypłakać mu się na ramieniu, jeśli ma się zły dzień... To zawsze pomaga... Ja to dobrze wiem... I dlatego pozdrawiam Marcina:]

ja w taką przyjazń wierzę... z chłopem jak z nikim innym mogę poopowiadać świńskie kawały, pogadać o różnych rzeczach.. A z kumpelą?--> Aaaa kupiłam sobie japonki w tym sklepiee, za tylle a tam w ttym obok były za tyle.. A wiesz jakie kolczyki świetne były? A jaki tam był przystojny sprzedawca, usmiechna się do mnie... bla,bla bla..<--- mnie takie cos na dłuższa metę męczy

A Marcin wyjechaaał:(:( na 3 tygodnie:(:( i nie ma komaa:(:( i nie mam komu sie wyzaliiic:(:(

Nigdy się nie spotkałam z takim " zjawiskiem "  jak przyjaźń męsko-damska. Szczerze mówiąc to nie wierze żeby w takiej przyjaźni chociaż przez chwile jednej osobie z tego układu nie przemknęło na myśl, jakby było fajnie się z nim/nią namiętnie pocałować..Co innego jak się "kumplujesz" z płcią przeciwną,ale licho wie, co jeszcze się na tym świecie stanie?

Ja np czuję, że Krzyśkowi mogłabym powiedzieć wszystko, a znowu mojej przyjaciółce czasami boję się powiedzieć o swoich odczuciach, bo mam wrażenie, że w głębi duszy będzie ją to śmieszyć....

mnie nigdy żadna myśl o calowaniu się z kumplem przez kudłaty łeb nie przeszła... może znajomi by się nie ucieszyli na to zdanie,ale kumpel jest dla mnie aseksualny

'

Ja np czuję, że Krzy&para;kowi mogłabym powiedzieć wszystko, a znowu mojej przyjaciółce czasami boję się powiedzieć o swoich odczuciach, bo mam wrażenie, że w głębi duszy będzie j&plusmn; to &para;mieszyć....

No bo te baby to fałszywe są.. Ze świecą szukać przyjaciółki, ale takiej prawdziwej.. Ja niestety nie mam przyjaciół z prawdziwego zdarzenia.

Każdy związek powinien być zaczęty przyjaźnią,bo inaczej diabli go wezmą.

mnie nigdy żadna my&para;l o calowaniu się z kumplem przez kudłaty łeb nie przeszła... może znajomi by się nie ucieszyli na to zdanie,ale kumpel jest dla mnie aseksualny

w tym wieku , a zakładam że jesteś młoda, to większość chłopaków to ... nawet szkoda gadać

mi także nigdy takie coś do głowy nie przeszło.... w 2 przypadkach na 3....:D:D

vitani z tym,że jestem młoda to się zgadzam... tyle ,że ja jestem rok starsza od Ciebie :diabolik:

ohoho, też mi starszyzna :P.. ale i tak uważam że w tym wieku panowie mają serce w rozporkach i trudno z nimi jakoś wytrzymać..

W sumie to jak jakiś chłopak mi się podobał to lubiłam sobie wyobrażać że jesteśmy przyjaciółmi. Nawet by było fajne. Ale z mojej strony to chyba nie byłaby przyjaźń, nawet jeśli bym mu pomagała w sprawach uczuciowych do innych dziewczyn.

ja czasami spotykam sie z jakimś facetem ale często okazuje się że nie chce z nim być tylko wole zostać jego przyjaciółką...

a ja nie wierze w coś takiego.
ostatnio stwierdziłam, że przez samą siebie mogłabym zniszczyć taką przyjaźń, bo chciałabym ukoić ból w ramionach kumpla. nie dlatego, że mi sie podoba czy cos... tylko po prostu dlatego, że jest facetem...

ja też w to nie wierzyłam. ale mam wspaniałego przyjaciela. bardzo mi pomógł kiedy miałam problemy z facetem :)

widzisz, mój kumpel też mi pomagał. zawsze wysłuchał. kiedy tylko mógł.
ale...

Kiedyś nie wierzyłam w cos takiego jak przyjazn damsko -męska ale kiedy sama tego zaznałam wiem że to może być możliwe , mam kilku przyjaciół chłopaów  i jak najbardziej jest to możliwe ;)

ja też poznaje coraz to nowych chłopaków,którzy są dla mnie jak bracia :mrgreen:

widzisz, mój kumpel też mi pomagał. zawsze wysłuchał. kiedy tylko mógł.
ale...

ale co sie takiego stało??

WIerzę w taką przyjaźń i wierzyć nie przestanę...



Data wysłania: 2005-08-31, 14:07

---

choć czasem przyjaciel popisuje się przed kumplami i to jest irytujące:P

Znajomi faceci - tak. Ale prawdziwej przyjaźni z facetem jeszcze nie doświadczyłam...

Widze ze temat troche przeszedł o przyjazni wiec ja powiem cos. Mam przyjaciela, uwazam ze on nie moze mi sie podobac, bo moj ideał chlopaka jest całkiem inny niż on! No i mam przyjaciółkę - kuzynkę. Wiele razy zdarzylo nam sie mowic równocześnie to samo, ajkbyśmy czytały sobie w myślach. Wiem że łączy nas silna więź mimo, że czasem sie kłócimy, ale zaraz się godzimy. Bardzo się lubimy mimo że spotykamy sie w roku szkolnym najczęściej 2 razy w tygodniu, a w wakacje prawie caly czas... Przychodzimy do siebie nawzajem spać itp.... Jest świetnie i narazie nasze drogi się nie rozchodzą...

Ja szczerze mówiąc mam kilku przyjaciół płci przeciwnej, ale ci, którzy są mi najbliżsi.. No cóż, z nimi kiedyś byłam w związkach. Dzięki temu dużo wiedzą o mnie i potrafią patrząc mi w oczy powiedzieć jaki mam humor i czy mogą mnie zabrać na jakąś zabawę. Z jednym jestem tak blisko, że biorą nas za parę, jak do niego przychodze kładziemy się na łóżku, przytulamy, gadamy. Ale ja tego potrzebuję. Obydwoje ustaliliśmy, że między nami jest już teraz tylko przyjaźń, i od tamtego czasu po prostu się uwielbiamy. Jest też z nami panna P. (pseudonimy policyjne normalnie :P), która zna go dłużej, ale nie jest z nim tak blisko jak ja. Gdy siedzimy we trójkę potrafimy godzinami śmiać się i płakać, zależy od nastroju. Kiedyś oglądaliśmy "Szkołę uczuć" u niego w pokoju na DVD - wszyscy się popłakaliśmy. Mam z nimi piękne wspomnienia, ale życie nie pozwoli nam już długo być we trójkę. P. w grudniu wyjeżdża na stałę do Szwecji. Bardzo mnie to boli, dlatego staram się nie tracić czasu, codziennie się widujemy. Jesteśmy z nią do siebie bardzo podobne, obydwie mamy bardzo podobne przeżycia z chłopakami, wiemy o sobie wszystko, są sprawy które prawdopodobnie do końca życia zostaną tylko między nami, i także pozostaną pięknymi wspomnieniami. Ja po prostu tej dwójki potrzebuję, i choćby nie wiem co, wiem, że zawsze mogę na nich liczyć.
Od przedszkola miałam też bardzo dobrą przyjaciółkę, świetnie się rozumiałyśmy i wogóle.. Ale nasze drogi się rozeszły gdy wyprowadziłam się praktycznie na drugi koniec Warszawy.. Czasami za nią tęsknie, ale spójrzmy prawdzie oczy - gdybyśmy dziś się spotkały, praktycznie byśmy się nie poznały, minęły trzy lata od naszej ostatniej rozmowy, żyjemy w różnych środowiskach. Szczerze mówiąc moje przyjaźnie są zawsze niszczone przez los i niezależne ode mnie czynniki, i to mnie dobija..

Hmm.. Znowu się rozpisałam :P

Ale tak podsumowując - nie wierzę w taką przyjaźń damsko-męską, która byłaby taka sama od początku do końca. WSZYSTKIE osoby które znam, a mają przyjaciół osobnej płci, były kiedyś z nimi w związku, a jak nie były to widać po nich że coś się szykuje.. albo przyjaźń się niszczy. Ogólnie stosunki międzyludzkie są bardzo skomplikowane i czasem nie da się ich wytłumaczyć :P

A, i jeszcze jedno:

chłopak nigdy nie rzuci focha, nie pokłóci się (no są przypadki) a dziewczyny to by się kłóciły, obrażały, nadawały  jak jędze

Chłopak nie rzuci focha? No chyba sobie żartujesz, oni jak się obrażą to już poruszenie nieba i ziemi nie pomoże :P A tak serio, to nie wszystkie dziewczyny takie są, jak sama zresztą stwierdziłaś. My z P. jesteśmy zżyte, nigdy się nie pokłóciłyśmy.. nawet jak na jej oczach w środku nocy robiłam jej półnagiemu facetowi masaż, a to już coś znaczy :P Po prostu zależy na jaką dziewczynę trafisz, może akurat Ty jeszcze nie znalazłaś odpowiedniej ;)

Może nie mam przyjaciela-chłopaka, ale napewno jednego moge go uważac za bardzo dobrego kumpla ;). Jest starszy dwa lata, ale i tak świetnie się dogadujemy ;). Mówię mu wszystko, on mnie zawsze pocieszy, a gdy jemu źle to ja go pocieszam ;)

Ja wierzę :) jakieś 4 miesiące temu zaczęła się nasza porzyjaźń przez całkiem dziwną sytuację... wysyłałyśmy całej klasie sms-ki w których głównym wątkiem był wybór- kogo wolicie, mnie czy Paulę.... Artuś odpisał: Nie mogę ci powiedzieć- bardzo was lubie, można powiedzieć że jak siostry. Jeżeli chcesz Olka to mozemy zostaźć przyjaciółmi... Matko jak mnie zatkało jak ja to przeczytałam... Zaczęłam się tak chichrać... 12-letni chłopak takie coś napisał. Nie no lol po prostu. No i tak się zaczęło... Teraz jesteśmy taką zgraną paczką, jest zawsze wesoło, tylko szkoda że inne dziewczyny mi zazdroszczą tej przyjaźni ;)

Ja z moją byłą dziewczyną...
Ech...
Jesteśmy jak rodzeństwo, bardzo się kochamy, przyjaźnimy się i jest super.
Wiadomo, że ja chciałbym powtórke.
Bo teraz dziewczyna by była okiem w głowie.
A wtedy?
Można powiedzieć, że jeszcze większy gówniarz 11 lat.

pzdr.

teraz jestem skazana na wiare w taka przyjazn, bo... moja siostra przyjazni się z moim chłopakiem :P :P.

Ja z moj&plusmn; był&plusmn; dziewczyn&plusmn;...
Ech...
Jeste&para;my jak rodzeństwo, bardzo się kochamy, przyjaĽnimy się i jest super.
Wiadomo, że ja chciałbym powtórke.
Bo teraz dziewczyna by była okiem w głowie.
A wtedy?
Można powiedzieć, że jeszcze większy gówniarz 11 lat.

pzdr.

Elven, nie do końca zrozumiałam, ale powiem to co uważam mniej więcej.
Nadal uważam że z chłopakiem jest mniej kłótni, mimo że on często popisuje się przed kumplami. a dziewczynki kochane plotkują na swój temat, kłócą sie o byle co...

Pozdro dla wszzyyyyystkich moich kumpli przede wszystkim, ale i dla kumpelek też:D:D

Moim zdaniem przyjaźnić można się zarówno z tą dziewczynami, jak i z osobnikamio płci męskiej...
Elven, nie przejmuj się aż tak, masz jeszcze czas... a poza tym takich miłości będziesz miał tyle, że za parę lat nie zliczysz:]

Jutro będzie świetny dzień... :******* dla wszystkich:]

Przyjaźń damsko męska - istnieje ! :P Z tym, że często prowadzi do czegoś więcej, ale wiem ze nie zawsze - więskszość moich przyjaciół to panowie ;)

No jasne że istanieje ;) Potwierdzam to bo wiem. Przyjaźnię się z takim Krzyśkiem. Co prawda jest starszy ale to nie szkodzi, bo przecież wiek nie jest wazny( jak dla mnie). Moje przyjaciolki tez go lubia.. Jedna za nim nawet za bardzo przepada :P

Zależy jaki wiek.  :)   
Bo na przykład 15-18 lat według mnie w tym wieku miłość nie trwa długo.  :tuli:
Pary bardzo często się kłócą.
A 11-14 Chłopaki mają "obrzyd" do dziewczyn i odwrotnie. :)

A 11-14 Chłopaki mają "obrzyd" do dziewczyn i odwrotnie.

ooo, już coraz rzadziej,coraz rzadziej :lol: widok 12 latków idących za rączke zaczyna mnie coraz mniej dziwić ;)

I po raz kolejny stwierdzam,ze przyjazn DM istnieje.. no bo w końcu z kim pogadam sobie tak na luzie, z kim sobie mogę poprzeklinać, z kim mogę pluć na odległość ? z facetem właśnie :lol:

Istnieje ale rzadko takie rzeczy teraz się widuje

Fatty dolkladnie...osttanio widzialam na rynku u nas taka "parke" raczki, buziaczek i wogole..ja wiem..moze oni mieli 12 lat?
a 15 latki teraz wlasnie sa tacy wstydliwi bardziej :P widze po kolegach w klasie :P znaczy ogolnie nie chca sie "pokazywac" ale jak jestesmy w mniejszym gronie to im ten wstyd nagle przechodzi :P

Nie zauważyłem tego tematu wczesniej...
Co do tematu:
Przyjaźń damsko-męska uważam, że istnieje, mam grupkę dziewczyn z którymi nic po za przyjaznią mnie nie łączy, możemy gadać , gadać i gadać i jeszcz, jeszcze i nie przestawać, czasami są chwiele ciszy, ale nie ma jak iść taką gromadką przez miasto, chodniki stają się puste, wiadomo głośne zachowanie jest tego przyczną, co my na to poradzimy  ;) ...

Esio widzisz jak ja ide taka gromadka to ludzie sie z drogi usuwaja :lol: jutro po lekcjach zas taki wypad z kolegami :D

Fatty dolkladnie...osttanio widzialam na rynku u nas taka "parke" raczki, buziaczek i wogole..ja wiem..moze oni mieli 12 lat?
a 15 latki teraz wlasnie sa tacy wstydliwi bardziej :P widze po kolegach w klasie :P znaczy ogolnie nie chca sie "pokazywac" ale jak jestesmy w mniejszym gronie to im ten wstyd nagle przechodzi :P

Nie zauważyłem tego tematu wczesniej...
Co do tematu:
Przyjaźń damsko-męska uważam, że istnieje, mam grupkę dziewczyn z którymi nic po za przyjaznią mnie nie łączy, możemy gadać , gadać i gadać i jeszcz, jeszcze i nie przestawać, czasami są chwiele ciszy, ale nie ma jak iść taką gromadką przez miasto, chodniki stają się puste...

A dla mnie w sensie w mojej szkole jest dokładnie na odwrót :)  .

Ale w sumie, teraz to jest tak że większość chłopaków siętrzyma z dala od dziewczyn dla zassady :P Mój chłopak ma przyjaciółkę, z którą i ja się kumpluję, tyle że oni się znają od małego :P Ale teraz nieczęsto spotyka się prawdziwą przyjaźń między jedną płcią a drugą.

Masz rację Blackie.
W mojej klasie to jest taka jedna para (chłopak i dziewczyna) niby że są razem a
wstydzą się ze sobą rozmawiać.

No właśnie... I to samo jest z moim chłopakiem, który ze mną w szkole nie gada, więc... Uważam, że albo on albo ja nie dorosłam do związku
Żeby nie offtopować, w starej szkole miałam 3 przyjaciół - chłopaków, ale... Niestety, nie widziałam się z nimi prawie od roku... :(

Adam to jest już denerwujące, co Twja wypowidz wnosi do tematu

Właśnie

Po to żeby nabić sobie tego posta :lol:
Gdyby to się bardzo żadko zdarzało to można przemilczyć, ale Ty już przesdzasz :hmmm:

Niestety, nie widziałam się z nimi prawie od roku... :(

Pozwole się wtrąić sobie:
To wypadało by się zobaczyć...

Może i tak, jakbym miała z nimi kontakt :P
Teraz przydałby mi się taki przyjaciel, co to mu się na ramieniu można wypłakać... Bo dziewczyny to jak nic rozniosą po szkole i wszyscy już wiedzą...

Dokładnie, teraz takich nie ma :( .

U mnie w szkole dziewczyny ,owszem roznosza sekrety po szkole , ale chłopcy roznosza je jeszcze bardziej...Ja wierze w przyjazn damsko-meska , bo jest to na pewno cos zupelnie innego poniewaz plec przeciwna  czesto ma inny punkt widzenia...

.

Ja również przejechałam sie na zdradzaniu sekretów"przyjaciółkom" ale to była dla mnie nauczka...

Mam 2 przyjaciół (chłopaków) i 3 dobre kumpelki! Ja z chłopakami lepiej się dogaduję, nie kłócę się tak, oni nie plotkują, powiedzą prawdę, a nie schlebiają nie wiadomo po co...  Niedawno jeden się śmiał, żebym sobie płeć zmieniła, na co ja, że nie nadaję się na chłopaka i tyle. Jednego z moich przyjaciół i mnie biorą za parę, ale to tylko przyjaźń...

Od zawsze, duzo lepiej dogadywałam sie z chłopakami. Na dzien dzisiejszy mam jedna przyjaciolke, a reszta to sami chłopacy. Wiem, ze przyjazn damsko-meska jest jak najbardziej mozliwa ;)

Ostatnio również lepiej dogaduję się  z facetami. Z babiszonami klasowymi dogadać się nie potrafię zupełnie. Ba! Wręcz czasami mnie drażnią -jestem uczulona na 'mizdrzenie się', sztuczne uśmiechy, i wszelkie inne wystudiowane gesty mające na celu ujęcie chłopaka, tak bardzo,że czasami jestem do takiej panny uprzedzina już na samym początku.
A tak, to z facetami mogę bez problemu opowiadać swińskie kawały(które u większosci dziewczyn powodują przewracanie oczami i skrzywione miny :P ),  no i ogólnie, przy facetach czuję się 'luzniej'  i mam więcej tematów do rozmowy.

.

Jasne że istnieje przyjaźń damsko-męska!!!I jest najlepsza i najwspanialsza.To moje skromne zdanie.
Mój najlepszy przyjaciel to właśnie chłopak!!!Z Maćkiem znamy się od 8 lat,przyjaźnimy się od 2.Coprawda podobał mi się przez krótki czas,ale to było tylko głupie zauroczenie,pomyłka.On o tym wiedział i nic między nami sie nie zmieniło.Oboje mamy swoje miłości a dla siebie jesteśmy jak rodzeństwo...

istnieje istnieje ale tak jak mowie to teraz rzadkosc

Istnieje :)
Może nie w każdym przypadku, bo najczęściej wygląda to tak, iż jedna ze stron pała do drugiej trochę większym uczuciem...
Ja mam dwóch najbliższych przyjaciół, wiem o wszystkich ich troskach, smutkach i... miłościach :) Nie zamieniłabym tej przyjaźni na żadną damsko-damską ;)

po raz kolejny utwierdzam się w przekonaniu, że przyjaźń damsko-męska NIE istnieje bo zawsze prędzej czy później to wszystko na jednym się skończy ...

Istnieje :)
Może nie w każdym przypadku, bo najczęściej wygląda to tak, iż jedna ze stron pała do drugiej trochę większym uczuciem...
Ja mam dwóch najbliższych przyjaciół, wiem o wszystkich ich troskach, smutkach i... miłościach :) Nie zamieniłabym tej przyjaźni na żadną damsko-damską ;)

U mnie jest tak samo tylko ja mam jednego przyjaciela. Najwspanialszego pod słońcem :) Jest dla mnie jak brat, o wszystkim zawsze moge mu powiedzieć i wiem o nim praktycznie wszystko....

u mnie nieistnieje. w mojes klasie jest taka jedna para co niby ze sa razem a wstydza sie ze soba rozmawiac. RZALOSNE

U mnie jest tak samo tylko ja mam jednego przyjaciela. Najwspanialszego pod słońcem Smile Jest dla mnie jak brat, o wszystkim zawsze moge mu powiedzieć i wiem o nim praktycznie wszystko....

Dokładnie :)
Mój brat akurat jest dla mnie najważniejszą osobą w życiu, ale po rodzinie to właśnie do tych dwóch ludzi mam największe zaufanie. :) Jak jestem z nimi to czuć między nami więź, ale właśnie... taką rodzinną :wink:

z mojego doświadczenia wynika, że nie mogę mieć przyjaciela płci męskiej :(

isteniejeeeeee :D
ale kiedys ktos powiedzial ze  i tak taka przyjaz zakonczy sie lozkiem :D no ale ja i tak twierdze ze istnieje;)