Dziczek był wspaniałym chomiczkiem, chciałabym napisać ze zawsze był uśmiechnięty, moze to dziwne, ale tak było naprawdę- cieszył się swoją śliczną mordką na mój widok, zwłaszcza gdy miałam dla niego jego ukochany zółty serek. I chociaż przybył do mnie całkiem niespodziewanie i bez zgody rodziców szybciutko stał sie ulubieńcem naszej rodziny łącznie z Reksiem
Mogłam godzinami patrzeć jak Dziczek się wygłupia biegając po szczebelkach klatki jak szalony... wydaje mi się że wyczuwał kiedy jestem smutna ponieważ zawsze wtedy zwisał na jednej łapce nad "przepaścią" poczym sie puszczał i spowrotem biegł do góry i tak w kółko
Odszedł ode mnie niespodziewanie, po tygodniowej, wydawało się wyleczonej, chorobie na zapalenie płuc 16 pażdziernika 2004 roku. Dziś mija 3 dzień kiedy nie ma juz ze mna Dziczka... jest mi tak samo źle jak wczoraj, przedwczoraj... bardzo, bardzo tęsknie za nim ale mam nadzieje że teraz jest bardzo szczęśliwy... przykro mi że się nam nie udało Dziku
Autor
Wątek: Dziczek (Przeczytany 810 razy)