Wielcy przyjaciele zwierząt część 14.
Dian Fossey urodziła się 16.01.1932 roku w San Francisco. Jej rodzice szybko się rozwiedli, gdy była dzieckiem. Ojciec Dian był komiwojażerem. Dian zawsze chciała zostać weterynarzem, przeszkodziła Jej w tym jednak nieszczęsna fizyka. Ukończyła więc terapię zajęciową na San Jose State College (obecna nazwa San Jose State University). Po skończeniu szkoły w 1954 roku podjęła pracę w szpitalu dla dzieci w miejscowości Louisville (stan Kentucky).
Niedługo potem zafascynowała Ją Afryka. Miały na to wpływ opowieści snute przez przyjaciela Dian. W 1963 roku wybrała się do wschodniej Afryki. W Tanzanii odwiedziła słynnego Louisa Leakeya oraz jego małżonkę Mary. To spotkanie miało zaważyć na całym przyszłym życiu Fossey.
Leakey poważnie zainteresował Ją gorylami górskimi. Po wizycie u wybitnego antropologa Dian ruszyła w góry Virunga. Nie bacząc na trudy wyprawy spotyka goryle górskie. Po powrocie do USA ciągle myśli o Afryce i gorylach. W międzyczasie w 1966 roku Leakey otrzymuje grant National Geographic dla badań nad gorylami górskimi. Kontaktuje się z Dian Fossey, która decyduje się sprostać temu zadaniu. Gdy mówi o tym swojej matce, ta jest przerażona zupełnie nie rozumiejąc decyzji córki.
Dian zaczęła swoją pracę terenową w Kongo. Panowała tam jednak niepewna sytuacja polityczna. W związku z tym przeniosła się do Rwandy.
Tamże w Wulkanicznym Parku Narodowym w 1967 roku utworzyła ośrodek naukowy o nazwie Karisoke Research Centre. W owym ośrodku w warunkach życia nie dla zwykłego człowieka, badała swoje ukochane goryle górskie. Na tym polu dokonała wielu wiekopomnych, etologicznych odkryć.
Stwierdziła, że samice goryli górskich zmieniają haremy z własnej woli, jednakże czasami zdarzają się ich porwania przez samce. Dzięki Jej badaniom następuje zmiana spojrzenia na te wielkie małpy i dostrzega się konieczność ich ochrony.
W latach 1967-1972 Dian współpracowała z brytyjskim filmowcem dokumentalistą Bobem Campbellem. Łączyło tych dwoje jednak coś więcej.
Łączył ich romans (Bob był żonaty). Nie zdecydował się na odejście od żony. Dian zdecydowanie nie miała szczęścia w miłości.
W 1970 roku Fossey otwiera swój doktorat w Sub-Department of Animal Behaviour (uniwersytet w Cambridge). Po upływie czterech lat uzyskuje tytuł. Ciekawostkę stanowi fakt, że otwierając doktorat nie posiadała stopnia magisterskiego. Od 1974 roku rozpoczyna wykłady na Cornell University w Nowym Jorku (dlaczego mnie tam nie było zapewne z racji wieku). Równocześnie walczy z kłusownikami. Pozbywa się sideł i wnyków, lecz także pali ich chaty, istnieją też przesłanki, że poddaje kłusowników torturom oraz kaleczy ich bydło. Absolutnie nie popieram takich metod działania, muszę jednak przyznać, że rozumiem Dian. Zdaję sobie sprawę z silnych emocji Jej towarzyszących- bólu, rozpaczy oraz wściekłości, gdy widziała zmasakrowane ciała swoich zwierzęcych przyjaciół. Takie działania nie przysparzały Jej zwolenników, jedynie wrogów. Pojawiały się głosy, żeby odwołać Dian z Rwandy. 27 grudnia 1985 roku Dian Fossey odnaleziono nieżywą w Jej górskim domku. Zginęła od uderzenia maczetą. Kto był sprawcą tej zbrodni? Do dziś nie możemy być tego pewni- jest to niezwykle zagmatwane. Obecnie uważa się, że zleceniodawcą był gubernator prowincji Ruhengeri- Protais Zigiranyirazo. Obecność Fossey wyraźnie była mu nie na rękę.
Dian Fossey jest pochowana obok swoich wielkich przyjaciół- goryli górskich. Leży w pobliżu ukochanego Digita. Jeszcze przed śmiercią Dian w 1983 roku została wydana Jej autobiografia pod tytułem "Gorillas in the Mist" ("Goryle we mgle"). Na jej podstawie powstał film z Sigourney Weaver w roli głównej. Ukoronowaniem żmudnej pracy Fossey było założenie organizacji pozarządowej The Dian Fossey Gorilla Fund International.