Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Kati]

Gdy miałam 5 lat dostałam na dzień dziecka króliczka to była miniaturka. Nazwałam ją Chrumisia. Gdy ją miałam cały czas jezdziłam do lekarza chorowałam co miesiąc trwało to 4 lata. Mama powiedziała żebyśmy poszły do lekarza. Poszłyśmy i okazało się że mam uczulenie na królika  .  Więc musieliśmy ją oddać szukaliśmy dla niej właściciela. Wkońcu moja ciocia powiedziała że go wezmą pojechaliśmy tam  ale ja nie chciałam go oddać mówiłam mamie że oni go zamordują ale moja mama powiedziała że napewno będą się nim dobrze opiekować. Ale i tak nie wierzyłam mamie. Był wieczór. Weszliśmy do domu i daliśy im królika . (mam tam 7 braci ciotecznych i dlatego się bałam) patrzyłam się na nia a ona na mnie nagle się rozpłakałam i wyszłam. Nie mogłam się na nią patrzec bo czułam że mogę się poryczeć przy nich ale musiałam wyjść! Gdy minęły 2 tygodnie powiedziałam tacie żebysmy pojechali do Chrumisi tata sie zgodził. Zajechaliśmy i powiedziałam cioci że chcem zobaczyć Chrumisie. Ciocia powiedziała że już jej nie ma  . Ja byłam zdziwiona i okazało sie że trzymali ją w altance (była zima). Spytałam się cioci jak umarła a ona powiedziała że Piotrek (mój brat cioteczny) poszedł do niej żeby dać jej jeść a ona była zamarznięta więc brat poszedł do somu i wziął garnek gorącej wody bo myślał że ją rozgrzeje. Wtedy już było po niej. Gdy wracaliśmy do domu tak ryczałam. Niestety już nie dało się nic zrobić  Teraz mam słodkiego chomika chociaż on nie jest tak słodki jak Chrumisia