Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Dawcio]

Nie wiem czy temat się przyjmie ale chce was zapytać jak byście to przyjmowali. Mieszkam od urodzenia z mamą i babcią. Mój ojciec stwierdził,że jestem przez pomyłke. Mieszka za ścianą na tym samym piętrze. Przez te 19lat jak żyje nigdy nie zamieniłem z nim słowa. Ma 3 dzieci swoich z którymi nie mam własciwie kontaktu. Najbardziej bolące jest to jak widze jak sie bawi z nimi,a mną nigdy się nie zainteresował. Jak wy byście reagowali na taką sytuacje???

[zaba14]

Trudno co kolwiek napisać ponieważ pewnie mało ludzi jest w Twojej sytuacji tutaj na forum. Czy ojciec powiedział Ci że jesteś przez pomyłkę, czy mama stwierdziła ze on tak powiedział? Może Twoja mama nie chce, abyś miał z nim kontakt? Dorosli czasem dziwnie kombinuja... jeśli to co piszesz jest prawdą, ja dałabym sobie spokoj, ciesz się tym co masz... i głowa do góry! :*

[Dawcio]

Wiesz mam już 19lat więc raczej nie wciska mi kitów. Na rozprawie o unieważnienie alimentów potraktował mnie jak powietrze więc miała moja mama racje.

[pao]

wiesz, ja bym na twoim miejscu pogadała z ojcem. jeśli rzeczywiście jest tak jak piszesz to po prostu bym uznała ze ojca nie mam i tyle.

ja uznaję ze ojcem jest nie ten kto zrobił ale ten kto wychował. bo zrobić umie każdy, wychować zaś to jest sztuka

a unieważnienie alimentów to z jakiej racji? nie studiujesz? (tak ze strony prawnej, to warto go zasądzić tak by zrzekł sie praw rodzicielskich, bowiem jak widać obowiązków względem ciebie nie chce ale jako prawny opiekun na przyszłość może zażądać opieki od Ciebie... mam właśnie taki przykład w rodzinie)

[Dawcio]

Ja skonczyłem nauke jak narazie. Ale jeśli będę bez pracy,a mam II grupe inwalidzką to prawo jest takie,że ojciec będzie musiał mi płacić alimenty do konca życia. Gdyby jemu na mnie zależało to by sam starał się o rozmowe ze mną.

[pao]

gdyby...
jeśli by tobie nie zależało to byś teraz tego tematu nie poruszał

zatem skoro masz go za ścianą to nie unoś się dumą tylko pogadaj. być może jest w tej historii coś o czym nie wiesz.

[Dawcio]

Wiesz to ojciec powinien raczej sie zainteresować dzieckiem nie odwrotnie. Byłem ciekaw poprostu co inni myślą na ten temat.

[DuniA]

Nic nie mówiąc w duzej części przypadków dzieci starają się odnaleźć rodziców i kontakt z nimi jeżeli sa oddane pod opieke, do domu dziecka czy jest to rodzina podzielona. Zycie to nie bajka i jak sie chce to nie ma co czekać ` a moze on wreszcie przyjdzie i pogada` .. Bo tak to można do końca czekać.

[zaba14]

Dawcio a wiesz jak rozstali się Twoi rodzice? Jeśli mama kiedyś przed Tobą coś zataiła to teraz raczej nie będzie Ci tego tłumaczyć.. znasz tylko jej wersje, ojca nie.. jeśli Tobie zależy to spróbuj z nim porozmawiać, ale jeśli jednak nie bardzo chcesz z nim rozmawiać to daj sobie spokój, ale kiedyś możesz tego żałować ..

[pao]

dawcio, taka ciekawość tez o czymś świadczy, ale to twoje życie więc rób jak uważasz w końcu  nikt inny jak tylko Ty zbierać będziesz owoce swych decyzji

[agnes211]

Mysle że już jesteś na tyle dorosły żeby przetrawić wszystko is ie odezwać... Może twoja mama zabroniła mu sie do ciebie odzywać, kazała urwać kontakt...może między nimi jest jakaś umowa, może chodzi o ich wewnętrzne sprzeczki?? Nie warto tracić ojca tylko dlatego że rodzice nie zyją razem, nie możesz go też oceniać nie znając go. Myśle że powinieneś porozmawiać, poznać go i wtedy oceniać.

Ja znam człowieka który ma syna, ale nie utrzymuje z nim kontaktu tylko daltego żęby mu "nie mieszać w głowie". Ciekawe podejście...

[IBDG]

Dawcio, zachowaj się po męsku i poproś ojca o rozmowę. Nie czekaj, az sam zacznie, bo możesz się nie doczekać... Po co masz się do końca życia zastanawiać, co by Ci powiedzieł, gdyby... Spytaj, w czym zawiniłeś, że Cię nie uznaje za swojego syna? Bo to, co ma do Twojej mamy, to inna sprawa... Jeśli rozmowa nic nie da, nie łam się, tylko, jak napisała Pao, uznaj, że ojca nie masz. Można z tym żyć, coś o tym wiem. Moi rodzice rozwiedli się, gdy miałam 7 lat. Potem widywałam ojca sporadycznie, chyba zaledwie kilka razy, az wreszcie zniknął całkiem z mojego życia, choć mieszkał w tym samym mieście. Podobno, jak powiedział swojemu ojcu, czyli mojemu dziadkowi, gdy ten namawiał go na kontakty ze mną, nie chciał, by jego córka z drugiego małżeństwa wiedziała, że miał kiedyś inną rodzinę... Cóż, może o to chodziło może o coś innego, dziś to nieważne. Różne schodki napotykamy w życiu, ważne, by się o nie nie potykać, tylko przeskakiwać    

[Malka]

Ja bym miała go daleko gdzieś.

[Karen]

Oj, nie wydaje mi sie, Malka...

[Malka]

Kurczę, no, nie moja wina że ja jestem totalny olew i mam na wszystko wyj ebkę.

[KuKi]

No może ja mam podbnie do Dawcia, ty masz pól biedy, mój ojciec wymaga ode mnie wszystkiego a nic nie daje, umie tylko rozkazywać a jezeli nie zrobie tego cz\co sobie rzyczy to jest nie dobrze:( mam już tego dość